Mensen met schulden, gedetineerden, zorgmijders waar je toch blijft aanbellen. Allemaal doelgroepen waar een tweede kans (of een derde) aan geboden kan worden. Op deze pagina praktische handvatten die je dan goed kunt gebruiken.

Mijn cliënt Maartje (16) kreeg vanmiddag bezoek van haar vader. Hun band is niet altijd even goed en zijn bezoekjes veroorzaken vaak veel spanning bij haar. Rond 14:00 uur belde ze me op, volledig overstuur. Ze heeft ruzie gehad met haar vader.

Als professional wil jij jezelf blijven ontwikkelen. Zorg+Welzijn tipt je in elk magazine een boeiende podcast, een indrukwekkend boek en een interessante serie. Waar laat jij je door inspireren?

Wie werkt in het sociaal domein zal weten dat een tweede kans veel verschil kan maken. Maar ook dat tweede kansen niet zomaar uitgedeeld worden in de maatschappij.

Het uitdelen van tweede kansen: als sociaal werker doe je niet anders. Maar hoeveel tbs-patiënten gaan opnieuw in de fout? Dus hoe zien de cijfers er eigenlijk uit met betrekking tot dit onderwerp? De antwoorden op deze vraag geven we hier.

Mijn vader is ongeneeslijk ziek. Prostaatkanker, uitgezaaid. Lymfeklieren. Een paar jaar nog. Tenminste, dat was vorig jaar de status. Een nieuw medicijn lijkt wel aan te slaan. Lagere cijfertjes dan de vorige keer en dat is nu fijn. Maar het blijft loeren.

Vandaag en morgen is het Pasen. Sociaal werkers die werken met de feestdagen krijgen onregelmatigheidstoeslag (ort). Hoeveel precies? En wat zijn andere belangrijke cao-afspraken over de feestdagen?

Post- en pakketbezorgers kunnen de oren en ogen van de wijk zijn. Gordijnen die altijd potdicht zitten, verwaarloosde tuinen, of iemand die verward gedrag vertoont. Maar waar kunnen zij met deze signalen terecht? Sociaal Werk Nederland en PostNL hebben een meldpunt opgezet waar PostNL-bezorgers hun zorgen over een bewoner kunnen doorgeven aan een lokale welzijnsorganisatie.

Normaliseren. Een razend populaire term in het sociaal domein, maar menig professional zal het lastig vinden om er woorden én daden aan te verbinden. Rogier Kattenberg, die aan hogeschool Windesheim promoveert op dit onderwerp, legt uit wat normaliseren wel én niet inhoudt. ‘Niet elk probleem hoeft te worden opgelost.’

Het uitdelen van kansen: als sociaal werker doe je niet anders. Een cliënt opnieuw de regie over zijn financiën geven na een schuldentraject, het vertrouwen hebben dat een zorgmijder dit keer wel de deur opendoet of het voordeel van de twijfel geven aan die ene cliënt met een verslaving die nu echt zegt te gaan stoppen met blowen. Zijn de kansen ooit op?

Sandra werd jarenlang mishandeld door haar man. Door de fysieke letsels die zij opliep, kon ze niet werken. Al snel ontstonden er schulden. Een schulptraject hielp haar er vanaf. Als ervaringsdeskundige helpt ze nu anderen. ‘Als mijn salaris binnenkomt, betaal ik al mijn rekeningen meteen.’

In deze Spotlight Robin van der Walt (34). Zij werkt als pleegzorgbegeleider bij De Rading in Utrecht. Na een paar onstuimige jaren studeerde Robin vorig jaar af. Daarna volgde een sabbatical in Barcelona. De Spaanse cultuur ziet Robin als inspiratiebron voor haar werk met gezinnen. ‘Mensen zijn veel meer betrokken bij elkaar.’ 

Wat het verleden is van zijn crew maakt Chris Manuel niets uit. Of ze nu jaren thuis hebben gezeten of ’s avonds terug de bak ingaan, als ze maar goed meedraaien in de keuken van Brave Burgerzz. Waar een tweede kans om draait laat hij zien in deze meeloopreportage.

De samenleving veiliger maken. Dat is het doel van Ellen van den Broek en Ikram Ben Amar, die mensen met tbs begeleiden in hun terugkeer naar de maatschappij. Hoe ziet zo’n traject van resocialisatie eruit? En in hoeverre ervaren patiënten dit als een tweede kans?

Natuurlijk is een goede relatie met de naasten van je cliënt heel waardevol. Maar wat als familieleden van de cliënt druk op jou uitoefenen en onrealistische verwachtingen hebben? Hoe geef je duidelijk je grenzen aan, zonder de vertrouwensrelatie met mantelzorgers te beschadigen?

Je lot liefhebben. Olympisch schaatskampioen Mark Tuitert, die zijn moeder verloor door zelfdoding en zes jaar lang geen contact had met zijn vader, probeert dat in de praktijk te brengen. De stoïcijnse filosofie helpt hem daarbij. ‘Durf eigenwijs te zijn. Daardoor laat je het vuur in jezelf branden.’

Gedachten, emoties en gebeurtenissen vatten in woorden. Lastig, vindt een deel van de cliënten in het sociaal domein. Dit geldt bijvoorbeeld voor sommige mensen met een licht verstandelijke beperking en anderstaligen. Voor deze groepen is de Yucel-methode ontwikkeld. Met gekleurde blokken wordt het verhaal van de cliënt visueel gemaakt. 

Ze schreef er een paar jaar geleden met collega’s al een boekje over: machteloosheid. 'Een gevoel dat veel hulpverleners herkennen, maar zelden echt bespreken’, zegt zorgethicus Stèphanie van der Corput, docent GGZ en Ethiek aan de Hogeschool Inholland.