Zelfsturing maakte de laatste jaren een snelle opmars in de wereld van zorg en welzijn. Leidt het tot betere hulpverlening? ‘Je gaat zonder moeite met een cliënt mee naar een arts. Want je vertrouwt erop dat je op andere dagen minder uren kunt maken, en dat als jij vrij bent collega’s goede zorg bieden.’
Artikel bewaren
Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan
Login of Maak een account aan
‘Meer verantwoordelijkheid naar de professional’, populair mantra in de wereld van zorg en welzijn in de afgelopen jaren. Eind 2015 had ongeveer de helft van alle zorginstellingen in de langdurige zorg gekozen voor zelfsturende teams. Dat bleek uit de Financiële Zorgthermometer over het vierde kwartaal van dat jaar. Dergelijke teams bepalen hun eigen kaders, doelstellingen en grenzen. Ze hebben geen leidinggevende die teamleden beoordeelt, teamleden beoordelen elkaar. Zelforganiserende teams zijn een tik minder ambitieus, ze hebben een mandaat om binnen bepaalde kaders cliënten te ondersteunen. Ze maken hun eigen roosters en mogen tot op zekere hoogte zelf bepalen wat ze
