Mensen zijn tot alles bereid om gelukkig te worden. We zien ze weleens in die sympathieke televisieprogramma’s: gezinnen die de drukte van Nederland ontvluchten om een fijn klein hotelletje in een slaperig dorp in Bretagne te starten. Meestal begint de ellende al, voordat ze de Nederlandse grens gepasseerd zijn.
Dat is voor ons dan genieten op vrijdagavond voor de buis. Maar the pursuit of happines, zoals de Amerikanen dat zo mooi noemen, is niet voorbehouden aan hen die er, ondanks hun universitaire titel, toch maar voor kiezen om ontbijtjes te gaan serveren in Frankrijk.
Wij komen legio gezinnen tegen die zo diep in de nesten zitten in Nederland, dat ze er op enig moment maar voor kiezen om hun biezen te pakken. Ze gaan naar Engeland of België. Of terug naar hun geboorteland, zoals Egypte of Somalië. Om maar verlost te zijn van alle problemen die hen hier
