Vijftien jaar opvoedingsonder- steuning heeft veel initiatieven opgeleverd,
methodische onderbouwingen daarvan én de belangstelling van de overheid.
Opleidingen en kwaliteit
De opdracht is nu om de kwaliteit van de programma’s voor
opvoedingsondersteuning te verbeteren en de mensen die ermee werken te
professionaliseren. Dat vergt investeringen in opleidingen en kwaliteit. Daar is
zo’n een miljard euro voor nodig. Dat concludeerde hoogleraar opvoedkunde Jo
Hermanns tijdens het congres.
Projectencaroussel
Hermanns constateerde dat gezinnen die
opvoedingsondersteuning nodig hebben vaak niet bereikt worden. Hij pleitte in
dat geval voor actieve benadering van ouders en voor ‘Meer handen aan de bel’: vroegtijdige signalering van
problemen is effectiever dan verplichte oudercursussen. Bovendien moet de ‘projectencaroussel’ meer gestructureerd worden
tot een vast systeem van ondersteuningsactiviteiten. Het Centrum voor Jeugd en Gezin
moet de coördinatie daarover hebben.
Meer samenwerking nodigOok staatssecretaris Ross pleitte voor meer samenwerking.
‘De huidige institutionalisering maakt het voor ouders met vragen lastig.
Instanties zouden meer kunnen samenwerken, bijvoorbeeld in een Centrum voor
Jeugd en Gezin.’
Opvoedingsondersteuning wordt gezien als een effectieve manier om
vroegtijdig problemen van kinderen en ouders te begeleiden. Lastig is het nog om
ouders te bereiken, zei de staatssecretaris, want de stap naar een instantie
wordt algauw gezien als een tekortkoming als ouder.
Positieve familierelaties
David Olds, grondlegger van het succesvolle Triple P-programma om
gedragsproblemen bij kinderen te voorkomen door competent ouderschap, wees
tijdens het congres op het enorme succes van media-aandacht ‘om positieve
familierelaties te promoten’. Hij zei dat ‘goed ouderschap de focus moet zijn om
de ontwikkeling van jonge kinderen te verbeteren.’
Landelijke coördinatie
Het NIZW maakte een cd-rom van veelbelovende, effectieve interventies voor
opvoedingsondersteuning:, ‘Dat werkt’. Volgens Geraldien Blokland (NIZW Jeugd)
is het wenselijk de verspreiding en ondersteuning van de interventies landelijk
te coördineren.
‘Er is vaak geen zicht op hoe programma’s zich verspreiden. Ze
worden ontwikkeld en instanties gaan dan hun eigen weg. Gevolg kan zijn dat
programma’s met elkaar concurreren. Het zou beter werken als de verspreiding van
effectieve methoden te sturen, dan kan je daar ook trainingen voor professionals
aan koppelen.’
En als het misgaat…
Op het congres is ook de Jan Brouwerprijs 2006 uitgereikt aan twee
projecten ter voorkoming van kindermishandeling. De methodiek ‘Als het
misgaat…bel ik jou’ en de theaterproductie STUK vielen in de in de prijzen. Het
doel van de methodiek ‘Als het misgaat… bel ik jou’ is veiligheid bieden en
laagdrempelige ondersteuning aan kinderen die getuige zijn geweest van huiselijk
geweld. De methodiek is beschreven in een handboek en richt zich op kinderen van
alle leeftijden.
Amsterdam-West
De
name=”STUK Theater”>theatervoorstelling STUK
opent met: ‘Wij zijn acht jongeren uit Amsterdam-West. We hebben tien dagen nagedacht over kindermishandeling en
daar hebben we wat over gemaakt dat we graag
aan jullie willen laten zien. Daarna willen we het er met jullie over
hebben.’
STUK is een idee van een scholier uit Amsterdam-West. De makers verwerken
de voorstelling, aangevuld met interviews, tot een dvd die moet dienen als
lesmateriaal voor scholieren in het voortgezet onderwijs.
Link: NIZW Jeugd,
target=_blank name=”Congres Opvoedingsondersteuning”>Ouders helpen opvoeden.
Nationaal Congres Opvoedingsondersteuning;
href=”http://www.stuktheater.nl/index.php” target=_blank
name=STUKtheater>STUKtheater.nl – jongerentheater en debat
kindermishandeling
