Tegenover hem zat een zenuwachtige jongeman die moeilijk uit zijn woorden kwam en alleen maar naar de tafel keek. Hij was jonger dan hemzelf. Dat verraste Erik (29), want stiekem had hij aan een ‘oud, vies mannetje’ gedacht. Het gesprek dat de jongeman met hem en de andere drie cirkelleden had, ging vooral over koetjes en kalfjes. Het ijs was daarmee gebroken.

De bijeenkomsten daarna verliepen al snel minder gespannen. Ook kregen de cirkelleden steeds meer te horen over de jongeman zelf. Dat hij een baan had, maar vooral eenzaam was. Dat hij gechat had met minderjarige meiden, dat het niet bij chatten alleen gebleven was en dat hij de beelden ook nog eens opgenomen had. Toen hij een afspraakje met een van hen had proberen te maken, was hij in de kraag gegrepen en in een justitiële inrichting terechtgekomen.

Nu staat hij onder verplicht toezicht van de reclassering en neemt hij vrijwillig deel aan Cosa (Cirkels voor Ondersteuning, Samenwerking en Aanspreekbaarheid). Een methode om zedendelinquenten – in de cirkel ‘kernleden’ genoemd – veilig te laten terugkeren in de maatschappij. Geen nieuwe slachtoffers, is het voornaamste motto. De methode is afkomstig uit Canada waar de recidive van zedendelinquenten die deelnamen aan Cosa met zeventig procent is verminderd.

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 10, oktober 2011.