Renske de Man ziet Welzijn Nieuwe Stijl als een geleidelijke verandering die al jaren bezig is. ‘De afgelopen twintig jaar werd de praktijk veel afstandelijker en ging het steeds meer om uurtje-factuurtje. De laatste jaren is de kwaliteit van het werk en de verantwoordelijkheid van de burger en de professional steeds meer centraal komen te staan. Dat is een logisch proces.’

Typisch opbouwwerk
Bij de acht bakens van Welzijn Nieuwe Stijl zitten veel typische opbouwwerkuitgangspunten, vindt Renske. ‘De vraag achter de vraag helder krijgen, is precies wat opbouwwerk doet. Uitgaan van de eigen kracht van bewoners is ook een typisch uitgangspunt voor opbouwwerk. Direct erop af gaan, achter de voordeur is voor mij minder vanzelfsprekend omdat ik geen hulpverlener ben.’

Beperkte bevoegdheid
De rol van Renske de Man als wijkkracht is nog in ontwikkeling. ‘Er zijn best veel hulpverleners in de wijk en ik probeer bij te dragen aan betere afstemming. Sommige problemen zijn moeilijk op te lossen, zoals een alcoholist die al 1,5 jaar voor overlastproblemen zorgt. Instanties hebben maar beperkte bevoegdheden, bij de gemeente heeft het te weinig aandacht. Ik probeer het probleem hoger op de agenda te krijgen bij de corporatie en gemeente. Ik ben soms bang dat bewoners eigen rechter gaan spelen.’

Cultuuromslag
Welzijn Nieuwe Stijl is in veel gemeenten nog pril, ambtenaren zijn vaak nog van de oude school, stelt De Man. ‘Die ambtenaren zeggen: “Wij betalen, dus bepalen we ook hoe en wat er moet gebeuren”. Anderen geven ons als professionals juist veel meer ruimte en zeggen: “Wij faciliteren, maar jullie zijn de experts en bepalen de uitvoering.” Zo’n cultuuromslag kost gewoon tijd. Het welzijnswerk wil wel veranderen. We spreken bewoners ook aan op hun eigen verantwoordelijkheid.’

Systeemwereld
Volgens Renske de Man is de gemeente ook amper ingesteld op wijkgericht werken. ‘Het wordt niet gestimuleerd om overleggen per wijk te hebben, uit angst om stiefkindjes bij andere wijken te maken. Heel anders dan in een grote stad als Den Haag, waar ik tot vorig jaar heb gewerkt. Er is nogal een verschil tussen de systeemwereld van de gemeente en instellingen en de leefwereld van bewoners. Er wordt weinig vanuit bewoners gedacht.’

Weinig lijn
‘Het is de bedoeling dat ik de herstructurering in een aantal wijken op sociaal gebied begeleid. Eerst ging het vooral om de fysieke plannen, maar mijn rol is het om meer ruimte voor prioriteiten van bewoners te maken. Punt is dat veel bewoners individuele problemen hebben en dat voor die problemen vaak moeilijk een oplossing te vinden is. Ondanks de aanwezigheid van allerlei instellingen in de wijk, zit er vaak weinig lijn in. Iedereen vindt ‘sociaal’ belangrijk, maar hoe we de problemen samen op kunnen pakken weet men vaak niet.’

Op 14 oktober 2010 organiseert Zorg + Welzijn samen met directeurenvereniging Verdiwel voor de 9de keer het Welzijnsdebat ‘Eigen kracht, sociale stijging en de nieuwe professional’.

Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn  Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.

Volg Zorg+Welzijn op Twitter >>