Op dit moment vinden op politiek niveau de eerste schermutselingen plaats met betrekking tot de middelen voor 2010. In het licht van de kredietcrisis ziet dit er somber uit. Een scenario waarin de financiering feitelijk weer op het niveau van 2006 wordt gebracht, is daarbij momenteel het meest realistisch met mogelijk nog een ‘efficiency korting’. Dit houdt in dat de groei van de hulpvraag in 2006, 2007, 2008 en 2009 niet beantwoord zal worden door meer aanbod van zorg maar het antwoord zal zijn: minder zorg in relatie tot de toegenomen vraag. Daarmee ontstaat de situatie dat er kinderen en ouders straks heel lang moeten wachten op hulp.
De wachtlijsten zullen bij ongewijzigd beleid in 2010 binnen korte tijd tot aan de hemel gaan reiken. Zo kunnen bepaalde hulpprogramma’s in mijn regio de eerste drie maanden geen nieuw aangemelde kinderen zorg aanbieden, omdat er te veel kinderen worden geholpen ten opzichte van het beschikbare geld. Wat er dan gaat gebeuren is dat zorginstellingen niet meer in redelijke tijd klanten kunnen helpen en zich zullen beroepen op overmacht. Het gevolg is dat een groot aantal kinderen en gezinnen niet of nauwelijks meer adequate jeugdzorg zal ontvangen. De risico’s daarvan hebben we de afgelopen jaren mogen meemaken en de voorbeelden zijn op ons netvlies gegrift. Ik had gehoopt deze periode achter ons te laten maar ik verwacht dat dit niet zonder gevolgen zal blijven.
Wij zullen ons best doen zo goed mogelijk zo veel mogelijk kinderen en ouders te helpen door het aanbieden van goede, zo kort mogelijke programma’s. Triple P en Safety First en meer ambulante trajecten zijn daarvoor een antwoord. Het zal echter niet genoeg zijn om de vraag te beantwoorden.
Ik hoop dat de overheid de wijsheid heeft om te blijven investeren in jeugdzorg en het niet laat gebeuren dat de ontspoorde volwassenen van de toekomst ten gevolge van de huidige crisis nu worden gecreëerd.
Jacko van der Meulen (1971) is werkzaam als regiomanager bij Altra, een organisatie voor geïndiceerde jeugdzorg en speciaal onderwijs actief in de regio Amsterdam. Zijn werkervaring ligt op het terrein van jeugdzorg, LVG problematiek en arbeidsmarktbeleid in het publieke domein.
JEUGD-ZORG?????
Duizende kinderen zien na scheiding hun vader nooit meer (=psychische kindermishandeling) doordat een ex ongestraft uit wrok de omgangsregeling aan haar laarzen mag lappen, maar dat zal de jeugdzorg een rotzorg zijn! lees GASTENBOEK DWAZE VADERS.NL maar eens.
Google maar eens op: FALENDE JEUGDZORG, ROWENA RIKKERS, DE ZAAK SAVANNA, MEISJE VAN NULDE.
talloze voorbeelden waarbij jeugdzorg het ondanks zorgmelding liet afweten en het kind in nood liet barsten, soms met fatale gevolgen.
Welnu: EEN MEISJE IN EEN BOOTJE IS VOOR JEUGDZORG-UTRECHT HET IDEALE PROPAGANDAMIDDEL OM IN DE MEDIA ZORGZAAM OVER TE KOMEN……
we weten inmiddels massaal wel beter!
Tal van voorbeel
Ik kan het alleen maar met de vorige spreker eens zijn.
BJZ en de rest van de JHV faalt aan alle kanten.
De toenemende megaloman en feodale houding van de gezinsvoogden is ronduit striest te noemen.
Ouders en kinderen komen door deze wan praktijken stteds meer in de knel.
Hebben ze het over de te korten in de jeugdzorg.
Maar hoe zit het met de te korten die ouders op financieel gebied ondervinden.
bij een OTS van een kind vangt de JHV € 6800 per jaar.
HEt lijkt zo langzamer hand wel dat hoe meer kinderen er uit huis worden geplaatst des te meer geld er binnen komt boven op de subsidies die de JHV al krijgt.
Wat wordt er mee gedaan? er worden dure managers aan gestelt die een top salaris verdienen. de gezinsvoogden vangen voor ieder kind die onder een OTS/UHP kan worden gestelt een vette bonus in hun loonzakje. In Leeuwarden wordt een gloednieuw gebouw uit de grond gestampt terwijl jij als ouders te horen krijgt dat er geen geld is dus de zorg voor kinderen en hun ouders blijft uit.
gezinsvoogden nemen een loopje met de waarheidsbevinding en de rechters doen er geen moer aan.
Kinderen worden onder geweld en met een politie macht, waar eengeharde crimineel bang van owrt, uit huis gesleurd en op een voor de kinderen en ouders onbekende plek vervoerd en vervolgens ziet het kind de ouders soms maanen niet. “omdat het meot wennen aan de nieuwe omgeving.
Ouder die met hun lop egen een muur van megalomanie oplopen, nergens terecht kunnen met hun vragen.
Worden door een gezinsvoogd opgetekend als hebbende een psychische stoornis terwijl hij?zijn daartoe geen enkele bevoegdheid hebben.
Als gedupeerde ouders moet jij het dan maar voor elkaar zien te krijgen dat stigma weer kwijt te raken.
Dan is er nog dit, een voogd die de kinderen van een moeder zegt “jou moeder is ziek in haar hoofd en is gevaarlijk voor jou”.
Pleegouders die jou kind onder druk zetten” als jij contact met je moeder/vader wilt dan moet je eenandere plek zoeken”.
Het is gezegt, ik heb het aan de lijve ondervonden met als gevolg dat mijn dochter als de dood voor haar eigen moeder is….
Ik ben zelf werkzaam in de zorg. en hoop ove niet al te lange tijd een baan in de jeugdreclassering te kunnen vinden.
Maar als ervaringsdeskundige en moeder en welzijnswerkster is de JHVeen waar blok aan mijn been.
namaste Warriorwoman
Geld is niet het probleem. de instelling van hulpverleners werpt versperringen op die kinderen eerder schaden dan helpen. Hulpverleners die zichzelf boven hulpvragers zetten. Hulpverleners die problemen maken, terwijl die er niet zijn of eerder niet waren. Arrogantie ipv betrokkenheid waardoor een 7 jarig meisje – betrokken in een machtsstrijd tussen ouders en grootouders, nu al jaren lang wordt stuk getrokken. Dat de ouders waarbij dat meisje woonde daar spanningen van ondervonden wordt niet (h)erkend – nee die ouders hebben spanningen, dus relatieproblemen, dus het meisje moet daar weg: recept uithuisplaatsing. Er is niets ten goede veranderd voor dit meisje. Zij is uit haar vertrouwde omgeving weggerukt, de grootouders gaan lustig voort met het met cadeaus omkopen van dit meisje, het meisje wordt emotioneel niet ondersteund behalve bij haar moeder die haar zo graag wil laten begeleiden door een therapeute, om tenminste maar in de gaten te houden dat de situatie voor haar verwerkbaar is. Antwoord van bureau jeugdzorg (de aanjager van de uithuisplaatsing): we gaan een nieuw onderzoek doen met dezelfde gegevens die eerst ook gebruikt zijn. Nu mag de moeder met bureau jeugdzorg in conclaaf dat een nieuw onderzoek met oude gegevens niet een echt nieuw onderzoek is. Het meisje mag ondertussen niet naar een vrijblijvende vorm van hulpverlening: een speltherapeute staat al maanden klaar om haar te begeleiden maar bureau jeugdzorg zegt nee. Het meisje is overduidelijk bekneld in deze machtsstrijd maar als de bedreiging vanuit jeugdzorg zelf komt, is er niemand die hier tegen op treedt (behalve ouders zelf).
Geld is niet het probleem. de instelling van hulpverleners werpt versperringen op die kinderen eerder schaden dan helpen. Hulpverleners die zichzelf boven hulpvragers zetten. Hulpverleners die problemen maken, terwijl die er niet zijn of eerder niet waren. Arrogantie ipv betrokkenheid waardoor een 7 jarig meisje – betrokken in een machtsstrijd tussen ouders en grootouders, nu al jaren lang wordt stuk getrokken. Dat de ouders waarbij dat meisje woonde daar spanningen van ondervonden wordt niet (h)erkend – nee die ouders hebben spanningen, dus relatieproblemen, dus het meisje moet daar weg: recept uithuisplaatsing. Er is niets ten goede veranderd voor dit meisje. Zij is uit haar vertrouwde omgeving weggerukt, de grootouders gaan lustig voort met het met cadeaus omkopen van dit meisje, het meisje wordt emotioneel niet ondersteund behalve bij haar moeder die haar zo graag wil laten begeleiden door een therapeute, om tenminste maar in de gaten te houden dat de situatie voor haar verwerkbaar is. Antwoord van bureau jeugdzorg (de aanjager van de uithuisplaatsing): we gaan een nieuw onderzoek doen met dezelfde gegevens die eerst ook gebruikt zijn. Nu mag de moeder met bureau jeugdzorg in conclaaf dat een nieuw onderzoek met oude gegevens niet een echt nieuw onderzoek is. Het meisje mag ondertussen niet naar een vrijblijvende vorm van hulpverlening: een speltherapeute staat al maanden klaar om haar te begeleiden maar bureau jeugdzorg zegt nee. Het meisje is overduidelijk bekneld in deze machtsstrijd maar als de bedreiging vanuit jeugdzorg zelf komt, is er niemand die hier tegen op treedt (behalve ouders zelf).