Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog: Gevoel en verstand in de knoop

In de zomer van 2016 sprak mijn vader voor het eerst zijn Voltooid Leven-gevoel uit. Ik vraag hem nu of deze wens, dat gevoel van toen, inmiddels ontdaan is van de ruwe randjes? Hij is in die korte tijd al wel wat veranderd, vind ik. Durft zijn kwetsbaarheid en de moeilijke momenten van het leven wat meer te laten zijn wat ze zijn: momenten die ook weer voorbij gaan.
Marianne Jans is blogger bij Zorg+Welzijn

De vorige keer schreef Marianne over afhankelijkheid >>

‘Mijn gevoel zegt me dat het nog steeds hetzelfde is. Maar mijn verstand zegt: wacht nog even, er kan zich een verandering voor doen. Tja, dan komt dat weegschaal-effect naar boven. Mijn gevoel en verstand komen dan in de knoop.’

Het geweten van zijn huisarts

Eerder dit jaar polste mijn vader bij zijn eigen huisarts hoe deze tegenover euthanasie staat. Hij was toen bij hem vanwege de jaarlijkse fysieke en mentale testen die bij ouderen standaard worden afgenomen. Mijn vader haalde negentig van de honderd punten en stelde vervolgens de vraag in het algemeen over euthanasie. ‘Wat wilt u nou? U haalt bijna de maximale score als het gaat om uw functioneren. Als mensen onnodig lijden, dan heb ik daar minder problemen mee. Maar ik kan het met mijn geweten als arts niet ramen voor mensen die psychisch en geestelijk gezond zijn.’ Duidelijk standpunt. Pa zal het daarmee moeten doen.

Medische check-up

Onlangs had hij diverse medische checks vanwege zijn aneurysma,  de operatie van vijftien jaar geleden en zijn prostaat die in de gaten gehouden moet worden. Bovendien heeft hij te veel buikvet. De kans op bijvoorbeeld een hartinfarct of suikerziekte is nu daardoor groter. Hij is gewaarschuwd en moet bepaalde zaken laten staan. Aansluitend stelde mijn vader een praktische vraag: ‘Stel, ik heb een middel thuis, maar wil daar onafhankelijk advies over. Ook qua gebruik. Kan ik zo’n vraag dan wel aan u stellen?’ De arts keek hem vreemd aan. ‘Ik doe het vandaag of morgen niet’, haast mijn vader zich te zeggen. De huisarts was duidelijk: ‘Nee, ook daar help ik u niet bij.’

Niet over één nacht ijs

Mijn vader is inmiddels lid geworden van de NVVE. Via de mail ontving hij een formulier en na wat ‘computerhobbels’ ontving hij de bevestiging. Via internet weet hij ook al welke middelen er zijn om een voltooid leven-wens te vervullen en wat de kosten daarvan kunnen zijn. ‘Maar ik ga absoluut niet over één nacht ijs. Bovendien wil ik onafhankelijk advies over alles wat hier mee samenhangt.’ Hij herhaalt nogmaals dat een definitieve beslissing nooit en te nimmer een moment van bevlieging mag zijn. Vanuit Duitsland houdt hij zich via Facebook en andere media in Nederland op de hoogte van de informatie over en discussie rondom dit thema.

Druk sociaal leven

Hij vertelde deze week aan de telefoon dat het drukke dagen zijn. Etentje met een kennis, bezoek van vrienden, voorbereidingen voor twee exposities in 2018 en 2019 en andere culturele en culinaire ontmoetingen. Vanaf half november barst in Duitsland, waar hij woont, het Advent- en Kerstgebeuren weer los met diverse etentjes. Soms lijkt zijn wens voor de buitenwereld tegenstrijdig aan alle kanten. Pa is altijd vol grapjes en heeft een opgeruimd karakter. ‘Dat zijn de momenten met anderen. Een uitspraak van Jan Blaaser is daarin nog altijd een inspiratie voor mij. Het komt neer op het volgende: Als je een komiek altijd ziet lachen, denkt men dat hij nooit huilt of pijn heeft.’ Ik ben blij dat pa lid is geworden van de NVVE. Zo hoeft hij niet alleen te staan in zijn worsteling en verkenning inzake een professionele, afgewogen benadering van zijn wens.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.