Lees hier meer blogs van MOVISIE >>

Of neem even de tijd en lees nog even door. In het Europees jaar van het vrijwilligerswerk heb ik een groot verschil gezien tussen organisaties en mensen die aan het werk gingen om hun doelen te realiseren en hen die hun doelen stelden aan wat zij dachten dat realistisch was. Bij de laatsten hoorde ik vaak dat iets niet kon, bij de eersten, de Hetkanwellers, sta ik versteld van wat zij realiseren. Niet zonder tegenslag en niet zonder pijn en moeite, maar wel met voldoening en resultaat. Ik heb ook gezien dat de Hetkannieters soms bijdraaiden naar Misschienkanhettochers, juist door de voorbeelden van de Hetkanwellers.  

Ik zou zo een flink aantal vrijwilligers, professionals, vrijwilligerscentrales en -organisaties kunnen opnoemen die ik echt wil complimenteren. Dat doe ik niet, want ik vergeet vast iemand en ik wil niemand tekort doen. Wat ik wel wil en kan doen, is terugkomen op een uitspraak die ik eerder in een blog op deze website heb gedaan: Dat al die organisaties die met, voor en door vrijwilligers werken er erg veel baat bij zullen hebben als zij buiten hun eigen kader gaan denken en echt gaan samenwerken. Als zij hun platformen en bronnen gaan delen. En dat ze dat niet doen en vooral dat ik het ook niet zo maar zie gebeuren. Ik zat er mooi naast!

Ik was een Hetkannieter. Ik denk dat het NOV-congres, waarmee de Congresweek Europese Tour opende, en alle andere evenementen laten zien dat het wel kan, want toevallig weet ik dat alle deelnemers zich inspannen om mooie dingen in de toekomst mogelijk te maken. Al zal er aardig wat tijd overheen gaan en gaat het natuurlijk niet zoals ik het voor me zie. Ik zeg nu: het kan wel, tenzij het natuurlijk echt niet kan. Maar daar gaan we even niet van uit. Jij wel?

Mark Molenaar (1969) ondersteunt als communicatieadviseur bij MOVISIE het programma Versterking Vrijwillige Inzet en is coördinator van het Europees jaar van het vrijwilligerswerk 2011. Eerder was hij vijf jaar lang freelance bedrijfsjournalist en communicatieadviseur, onder andere voor Rijkswaterstaat, de Stichting Reclassering Nederland en tal van commerciële bureaus. Dat laatste leverde wel goed geld op, maar ging toch vervelen. Nu ontmoet hij mensen die nadenken over hoe de wereld in elkaar hoort te zitten en dat is verfrissend.