Wat valt er nog te reageren op de kabinetsplannen zoals gepresenteerd op Prinsjesdag? Wat valt er nog toe te voegen aan de lawine aan reacties, analyses, meningen, protesten en loftuitingen? Ze slaan me dood, er vormt zich nog nauwelijks een gedachte in mijn hoofd.

Vorige week sprak ik Eva, die deze zomer getrouwd is met de liefde van haar leven. En juist op de trouwdag in juli regende het niet! Eva vertelde dat zij bij het in ondertrouw gaan een huwelijksambtenaar moesten kiezen. Bij de beschrijving van een paar ambtenaren stond vermeld dat die ‘alleen huwelijken tussen man en vrouw sloten’. Dat was slikken, want Eva trouwde niet met Victor, maar met Vicky. Uiteraard bladerden zij verder en kozen een andere ambtenaar, maar zo’n kille mededeling, zwart op wit, voelde raar. Voor Eva’s gevoel klopte er iets niet.

‘Mag je namens de bewoners dromen?’ Aan het woord is mijn buurman Firoez. Het is vrijdagavond 18 maart 2011 in de bovenzaal van het schitterende JAV'ART Huis aan de rand van het Flevopark in Amsterdam. Dertig mensen zijn aanwezig bij de kick off van 'Oasis Makassarplein'. Tot 18 april vindt de Oasis Game, een Braziliaanse participatieve methode voor wijkontwikkeling, plaats in de Indische Buurt.

Beleid en praktijk liggen soms ver uit elkaar en de brug is niet altijd makkelijk te slaan. Er gebeurt veel op het terrein van burger- en cliëntenparticipatie om zo mensen te betrekken bij de beleidsvorming en –uitvoering. We zien creatieve vormen van burgerparticipatie ontstaan die proberen om de kloof te overbruggen. Maar lukt dat eigenlijk wel? Alertheid is geboden bleek deze maand weer. De anekdote die mijn collega vertelde na het Wmo-congres was voor mij de scherpe piep die je altijd hoort in de Londense metro: ‘Mind the gap’.

Zittend in het Magdalenakapelletje naast het centraal station in Brussel, komt de stilte even tot me. Wachtend op de trein naar Nederland, zoek ik een plek om de indrukken van de afgelopen twee dagen te verwerken. Na drie jaar hard werken, presenteerden we gisteren ons onderzoek naar zwerfjongeren in Europa aan EU-vertegenwoordigers. De situatie van zwerfjongeren raakt me. Elk verhaal is anders, maar een ding is duidelijk: zwerfjongere word je niet van de een op de andere dag.