Dat jij jezelf profileert. Niet als een schreeuwerige verkoper maar gewoon als jezelf. Als mens die anderen wil ontmoeten en van betekenis wil zijn in die ontmoeting. Dat is de grote uitdaging. Niet ‘hoe moet ik mijzelf verkopen?’ maar wel ‘hoe laat ik mijzelf zien?’. Hoe ga ik een betekenisvolle relatie aan waarbij ik me openstel voor de ander en de ander kan helpen met wat hij of zij nodig heeft? Dat is wat ik zelf ook steeds meer ontdek in mijn ondernemersleven: klanten worden mijn klanten omdat er een warme relatie is ontstaan van waaruit vertrouwen is gegroeid. Het allermooiste zijn de ontmoetingen die uit zichzelf al scheppend zijn en een verandering teweeg brengen. Een telefoongesprek, een email of een gesprek op een netwerkbijeenkomst.

Geloven in het goede 

Het begint bij de ontmoeting. Anselm Grün – schrijver van spirituele boeken en cursusleider voor meditatietrainingen – schrijft over het geluk van de ontmoeting: ‘Ontmoeting brengt zegen. Ik ken veel mensen die zich vervloekt voelen. In hun jeugd hebben ze veel krachttermen over zich heen gekregen: “Je bent onmogelijk. Ik kan je niet uitstaan. Ga weg!” Die mensen verlangen naar zegenende woorden, waarvan uitgaat dat ze welkom zijn in deze wereld, dat er iets goeds in hen zit. Bij de ontmoeting horen woorden die zich richten op het goede in de ander. Wie iets goeds over zichzelf te horen krijgt, kan nu gaan geloven in het goede in zich.’

Eenvoud uit het oog verloren 

Is dit niet precies waar het om gaat in het sociaal werk? Dat jij die zegen brengt? Dat jij je richt op het goede in de ander? Dit is waar het volgens mij om draait. Wat wel heel erg jammer is, is dat we deze eenvoud uit het oog zijn verloren. We hebben het sociaal werk opgetuigd met systemen, protocollen, conflicten over geld en beelden over kwetsbare burgers. Vooral dat laatste brengt ons ver weg van de zegenende ontmoeting.

‘Ik ben niet goed’

Anselm zegt ook: ‘Ware ontmoeting beoordeelt en veroordeelt niet. Ze ontlokt juist het goede aan de ander. Ze brengt hem in contact met zijn goede kern. In plaats van de ander te willen veranderen, accepteert ze hem onvoorwaardelijk. En juist deze ervaring van acceptatie biedt de ander de mogelijkheid tot verandering. Wanneer ik de ander echter wil veranderen, dan ervaart hij dat als de boodschap: “Ik ben niet goed zoals ik ben. De ander wil me alleen maar aanvaarden als ik anders ben.”’

Docu

Wij zijn bestrijders van eenzaamheid en kwetsbaarheid geworden. We springen er als goedwillende professionals bovenop. Maar dit staat de echte ontmoeting in de weg. En dat is zo jammer! Ik zag een documentaire over de Greystone Bakery: ‘We bake brownies to hire people.’ Een van de opzichters, Dion, vertelt met een big smile en vol zelfvertrouwen hoe Greystone zijn leven heeft veranderd: ‘Ik was een drugsdealer en durfde geen gezin te stichten. Op straat moest ik me altijd laten gelden als een stoere kerel. Maar hier kan ik zijn wie ik ben. Er is iemand die in mij gelooft. Ik kan lachen en mezelf zijn. Dat is een fijn gevoel.’

In haar vorige blog spreekt Anneke over geld dat nog niet wil rollen >>