De vorige keer blogde Mariska over omgevingsgericht werken >>

Vorig jaar ben ik samen met een moeder gestart met het organiseren van een maandelijkse koffieochtend op de basisschool waaraan ik als Buurtcoach verbonden ben. Op deze koffieochtend bespreken de moeders onderwerpen die hen bezig houden. Het gaat over omgaan met pubers, regels stellen, straffen en belonen, maar het gaat ook vaak over de moeders zelf. Doe ik het wel goed? Hoe doen andere moeders het? Hoe creëer je tijd voor jezelf?

Evaluatie

De opkomst was goed. Er kwamen steeds rond de tien moeders. Na vijf keer wilde ik evalueren. Het schooljaar was afgelopen en ik vroeg me af hoe we komend seizoen verder zouden gaan. ‘Misschien konden de moeders dit ook wel zonder mij. Ze hebben zelf al zoveel kennis in huis, ‘dacht ik.

Herkenning

Maar de moeders zeiden niet dat ze nu meer wisten over pubers, regels stellen of zindelijkheid. Ze zeiden iets anders. ‘Door met elkaar te praten leer je anders kijken.’ ‘Door het gesprek kun je je gedachten ombuigen.’ ‘Herkenning bij elkaar geeft lucht.’ Ze benoemden steeds dingen die te maken hadden met de dialoog zelf.

Rol van de Buurtcoach

Vervolgens vroeg ik ze of mijn bijdrage van meerwaarde is en of ze het ook zonder mij zouden kunnen doen. Dat laatste vonden ze geen goed idee. ‘Jij stelt vragen, waardoor we meer gaan nadenken.’ ‘Jij zorgt dat we de knop omzetten van gewoon kletsen naar in gesprek gaan.’ ‘Jij helpt ons om de verhalen te ordenen.’ Ik dacht terug aan mijn opleiding.

Dialoog

De kracht van de koffieochtend zit in de dialoog zelf. Door het vertellen van verhalen, het delen van ervaringen, ontvouwen zich nieuwe inzichten en mogelijkheden bij de moeders. Sommige uitspraken schreven we op en hingen we aan de muur. ‘Zorg dat je de lat zo hoog legt, dat je er onder door kunt lopen.’ Hiermee hielpen de moeders elkaar herinneren dat niet alles perfect hoeft te zijn. ‘Wat herinnert je kind zich later, die schone was of dat je samen naar het bos of de speeltuin ging?’ Soms moet je het huishouden even laten.

Verbinden

Vanuit mijn vak mag ik aan dit gesprek bijdragen door vragen te stellen, te ordenen en te bewaken dat de verschillende geluiden gehoord worden. Soms breng ik een nieuw perspectief in, of ik benoem thema’s die ik tussen de regels door hoor. Door mensen te verbinden ontstaat er een gezamenlijk nieuw verhaal. Daar kunnen de moeders weer mee verder!

Nieuwsgierig geworden naar meer theorie? Lees dan het boek Social Work, Een constructieve benadering van Nigel Parton en Patrick O’Byrne(2007).