welzijnswerk

Tijdens de behandeling van haar begroting verwees minister Els Borst bij alle lastige vragen over de geestelijke gezondheidszorg naar de beleidsvisie die eraan zat te komen. Nu het stuk er ligt zijn de reacties uit het veld en de Kamer uitgesproken afwijzend. GGZ-Nederland vindt de Beleidsvisie te vrijblijvend en de VOG is 'onthutst' door de geringe aandacht voor het algemeen maatschappelijk werk. De minister is er niet door uit het veld geslagen. 'Ik heb 19 verbeterpunten voor de sector opgesteld. We kunnen in deze regeerperiode best een eind komen.'

In een wereld waarin het marktdenken floreert, is het aantrekkelijk voor de welzijnssector te kunnen aantonen dat zijn activiteiten maatschappelijke winst opleveren. Op verzoek van de VOG en het ministerie van VWS gingen onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam na hoe groot dat batig saldo precies is. Conclusie: ook een jongerenavond in het buurthuis kan de economische groei aanjagen.

De verslavingszorg moet betere kwaliteit leveren, stellen de Raad voor de Volksgezondheid (RVZ) en de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkelingen (RMO) in hun recente advies 'De verslavingszorg herijkt'. De kritiek is terecht, vindt directeur Peter Beijers van de West-Brabantse instelling voor verslavingszorg Kentron. ‘We zullen het debat met de buitenwereld moeten aandurven’

Kerstavond 1999

De verkrachting van een 16-jarig meisje in het Wassenaarse Tiki-bad was voor de zwembadbranche een onwelkom begin van de zomer. Volgens de Tilburgse zwembadmanager Pieter Bax hoeft de sector 'dit maatschappelijke probleem' echter niet volledig naar zich toe te trekken. Wel moeten de baden hun personeel zo goed mogelijk toerusten. En meer samenwerking met scholen en buurthuizen is ook gewenst.

Je inzetten voor verslaafden, dak- en thuislozen, randgroepjongeren of multi-problem-gezinnen. Steeds minder jongeren zijn ervoor te porren. Het kost welzijnsorganisaties de grootste moeite om goed opgeleide professionals te interesseren voor het werken met deze 'lastige groepen'. Want de werkdruk is hoog, het imago van het vak slecht en de salariëring weinig florissant. Na een periode van gelegenheidsoplossingen opent de welzijnssector het tegenoffensief.

De sector zorg en welzijn is niet blij met de val van Paars II. Onder het eerste kabinet-Kok moest veel nieuw beleid nog vorm krijgen. Met Paars II kon de sector afspraken maken, die vooral de komende maanden zouden worden uitgewerkt in wetten en maatregelen. De sector vraagt zich nu licht vertwijfeld af wat daar van over zal blijven en of de onderhandelingen met de nieuwe regering straks weer van voren af aan beginnen.

Bevorderen van onderlinge dienstverlening, verbetering van de koopkracht van met name minima en werken aan sociale participatie. Die doestellingen staan hoog in het vaandel van de ruim tachtig LETS-kringen die Nederland telt. Maar ook de alternatieve economieën kennen uitvallers.

Het streven naar doelmatigheid heeft de thuiszorg geen windeieren gelegd: de productie is gestegen, overtollige functies zijn geschrapt en menig bedrijf zal jaloers zijn op de verhouding tussen directe en indirecte kosten. Maar het personeel rent van hot naar her en meldt zich steeds vaker ziek. De inhoud van de zorg is zoek en maatschappelijk ondernemen wordt wel heel moeilijk als er tot op de vierkante millimeter verantwoording moet worden afgelegd.

De bouw van dure woningen in achterstandswijken draagt niet bij aan een grotere sociale samenhang in de buurten. Een opmerkelijke conclusie van hoogleraar opbouwwerk Jan Willem Duyvendak, omdat vrijwel alle landelijke en lokale beleidsmakers positieve sociale effecten van deze zogenoemde herdifferentiatie verwachten. Wankelt de sociale pijler van het grotestedenbeleid? Onzin, vindt Peter Noordanus, wethouder Ruimtelijke Ordening, Stadsvernieuwing en Volkshuisvesting in Den Haag voor de PvdA.