In Kippenvel interviewt journalist Maarten Dallinga zorg- en hulpverleners over een kippenvelmoment in hun carrière. Luister naar aflevering 14 via je favoriete podcastapp, zoals Apple Podcasts of Spotify.
Luisteren biedt de beste ervaring. Toch liever lezen? We hebben het interview voor je samengevat:
Eline Verhaar (27): ‘Magda* was zeven jaar thuisloos, werkte zwart, had geen zorgverzekering, geen bankrekening, geen uitkering, niks. Ze was eerder haar baan kwijtgeraakt en had schulden. Een hulpverlener ondersteunde Magda in het begin bij haar financiële zaken, maar zei volgens Magda op een gegeven moment: “Deze situatie is niet werkbaar, ik kan je niet langer helpen.” Waarschijnlijk kwam dat doordat Magda meerdere boetes had gekregen, terwijl ze al schulden had.
Juiste woorden
Vervolgens heeft Magda zo’n zeven jaar nergens anders meer om hulp gevraagd. Ze plaatste de opmerking van die hulpverlener niet in perspectief, maar dacht: niemand kan mij ooit meer helpen. Heel verdrietig. Zo zie je maar hoe belangrijk het is om de juiste woorden te kiezen en steeds goed te checken hoe je woorden overkomen. We werken met mensen en je kunt door één zin iemands leven benadelen.
Voor de hulpverlening bleef ze steeds onder de radar. Ze zag er dan ook uit als een knappe, verzorgde vrouw met mooie kleren, mooi haar en mooie nagels. Ik had haar er zelf op straat ook nooit uitgepikt. Het is dan ook fijn als cliënten ons helpen om met mensen die hulp nodig hebben, in contact te komen. Zij zijn onze oren en ogen.
Steeds sorry
Uiteindelijk vroeg ze aan een andere thuisloze mijn nummer, waarop het vervolgens nog een halfjaar duurde voordat ze contact met mij durfde op te nemen. Ze vond het bezwaarlijk om mij om hulp te vragen, merkte ik: ze zei steeds sorry. Gelukkig kon ik haar vrij makkelijk ondersteunen; het enige grote probleem was dat ze geen woning had. Veel casussen zijn veel complexer. Dat maakt het feit dat ze zo lang geen hulp durfde te vragen nog verdrietiger – daar krijg ik kippenvel van.
Ik heb haar eerst geholpen met basiszorg: onderdak in de nachtopvang en het regelen van een postadres en zorgverzekering bijvoorbeeld. Vervolgens heb ik samen met de gemeente een begeleid-wonen-plek voor haar geregeld. Direct weer op zichzelf wonen leek me te snel. Later heb ik urgentie voor haar aangevraagd en de kans is groot dat ze binnenkort een eigen woning krijgt.
Vertrouwen in anderen
Magda ziet nu in dat dingen goed kunnen komen, ze heeft weer vertrouwen in anderen en zichzelf gekregen. Ik heb haar ook veel gecomplimenteerd, haar gezegd dat ze dankzij haar eigen houding zulke sprongen heeft kunnen maken. Door deze casus let ikzelf ook nóg beter op hoe ik dingen zeg.’
* Magda is een gefingeerde naam. Het volledige verhaal hoor je in onze podcastserie Kippenvel.
