Geestelijke gezondheidszorg wordt nu vanuit verschillende systemen bekostigd: vanuit de huisarts, de eerste- en de tweedelijns ggz. Voor ieder systeem gelden verschillende vergoedingen en eigen bijdrages. Mensen met lichtere problemen komen vaak als eerste bij de huisarts terecht. Maar omdat deze vaak geen tijd hebben voor een uitgebreide diagnose, volgens de NZa, komen patiënten al snel in de tweedelijns ggz terecht.  Daar worden voor behandeling voor lichtere aandoeningen prijzen gerekend die bedoeld zijn voor complexere problematiek.

Terughoudend
De NZa adviseert één helder bekostigingssysteem voor lichte problematiek met heldere zorgprestaties en vrije prijzen. Ook moeten ggz-ondersteuners breder inzetbaar worden. Bijvoorbeeld in een huisartspraktijk. Nu zijn huisartsen daar nog terughoudend in, omdat deze praktijkondersteuners worden betaald uit een opslag op het abonnementstarief. Dat tarief wordt door de patiënt betaald.  De NZa wil de regeling voor de ggz-praktijkondersteuner definitief invoeren. De DBC-prestaties en tarieven van de specialistische GGZ zijn dan voortaan alleen nog van toepassing op de echt complexe problematiek.

Bron: NZa/ANP-Photo