Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

THEMA ‘Ophouden met zeggen dat het goed gaat’

Samantha (27) en Brian (26) raakten diep in de problemen. Een schuld, ooit €6.000, groeide uit tot een schuldenlast van €25.000. Gemakzucht en schaamte weerhielden hen ervan om op tijd aan de bel te trekken. Inmiddels krijgen zij weer grip op hun financiën.
Samantha en Brian © Kiki Groot
Premium

Er is maar weinig nodig om het ijs te breken tijdens het bezoek aan Brian en Samantha. Brian praat makkelijk en heeft zijn hart op de tong. Samantha, stralend zwanger, zit naast hem op de bank. Gul geeft ze Brian steeds weer haar lieve lach, terwijl ze luistert en af en toe zijn verhaal aanvult. Kanu, de gestreepte Noorse boskat, kruipt de hele middag dicht tegen Brian aan. Met een brede grijns: ‘Ik ben helemaal geen kattenliefhebber, maar hij komt altijd naar mij toe. Snap jij het?’

Een klik

Zo’n vier jaar geleden leerde het stel elkaar via dating- app Tinder kennen. ‘Er was meteen een klik’, vertelt Brian, die in die tijd veel op stap ging, veel dronk en regelmatig rondjes gaf voor de hele kroeg. Zijn uitbundige levensstijl bekostigde hij door hard te werken, destijds als pushbacker op Schiphol.
‘Ik had weleens schulden, maar dan draaide ik dubbele shiften en stond ik weer quitte.’ Samantha werkte als make-up artist, ook op Schiphol. ‘Ik had in die tijd al wat schulden, van aankopen met mijn creditcard. Daar maakte ik me geen zorgen om. Van huis uit kreeg ik mee dat iedereen wel zulke schulden heeft.’

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41185-021-1133-7/MediaObjects/41185_2021_1133_Fig2_HTML.jpg

Trouwen

Mede om de hoge woonlasten te drukken, trok Brian al vrij snel bij Samantha in. Zij woonde bij een vriendin in een huurhuis op de zolder. Toen deze vriendin anderhalf jaar later ging verhuizen, besloot het stel te trouwen. ‘Op die manier werd ik hoofdhuurder en konden we in het huis blijven wonen’, legt Brian uit. ‘We kochten meubels en wilden het vooral samen leuk hebben. Achteraf gezien waren we toen veel te laks. Vaak was er geen geld meer voor de automatische incasso’s voor huur, internet en energie. En te vaak dacht ik: even een extra dienst draaien, dan komt het volgende maand wel weer goed.’
Niet dus. De ernst van hun situatie drong pas goed door toen hun buurman met een stapel boetes, incasso’s en dwangbevelen op de stoep stond. De post voor Brian en Samantha was een half jaar lang bij de achterbuurman bezorgd. Niemand die dat door had, want de man zat in het buitenland. ‘We zaten diep in de shit’, vertelt Brian. Tot overmaat van ramp kreeg hij in die periode ook ruzie met zijn leidinggevende bij het houtbedrijf waar hij op dat moment werkte. ‘In een vlaag van boosheid heb ik per direct ontslag genomen. En hoewel ik meteen weer een baan bij Schiphol had, duurde het tweeënhalve maand voordat ik mijn schipholpas en VOG kreeg en aan de slag kon gaan. Dat heeft ons heel erg genekt.’

Deurwaarders

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41185-021-1133-7/MediaObjects/41185_2021_1133_Fig3_HTML.jpg
© Kiki Groot

Ook stonden om de haverklap deurwaarders en beslagleggers op de stoep. ‘Regelmatig lag ik jankend in bed. Ik kreeg suïcidale gedachten. Dat vertelde ik aan Sam, waardoor zij zich weer zorgen om mij ging maken.’ Samantha valt bij: ‘Naar buiten toe hield jij je altijd groot. Niemand wist van onze problemen. Ik trok dat niet meer, ik moest het ook kwijt. Op visite bij jouw vader en stiefmoeder heb ik gezegd: “En nu ophouden met zeggen dat het goed gaat.”‘

Brian: ‘En toen kwam alles eruit. Ik moest enorm huilen. Mijn vader pakte me vast en gaf me een knuffel. Brian schiet weer vol. In de kamer klinkt alleen nog het geluid van sijpelend water in het aquarium. ‘Mijn vader zei dat hij zich zorgen maakte dat hij me niet genoeg aandacht en liefde had gegeven. Toen ik weer wat gekalmeerd was, hebben we op zijn laptop een overzicht gemaakt van onze schulden.’
Brian dacht ongeveer €12.500 aan schulden te hebben, maar door boetes en rente op rente was dat bedrag al verdubbeld. ‘Op zoek naar hulp kwam ik op internet toevallig op de site van ONSbank terecht. Ik las dat zij hulp bieden aan jongeren van 18 tot 27 jaar die in de schulden zitten. Ik dacht: hier moet ik zijn. Toen ik belde, kreeg ik een ontzettend vriendelijke vrouw aan de telefoon. Van haar stem werd ik al rustig, maar toch zei ik uit schaamte dat onze schuld een stuk kleiner was dan in werkelijkheid. Daarover zei ze later: “Joh, het maakt niet uit. We zijn er om je te helpen, maar je moet het zélf doen.”‘

ONSbank

Brian kon meteen beginnen en kreeg schuldrustcoach Jelle Dekkers toegewezen. Die hielp hem via de mail, telefoon en aan de keukentafel financiële rust te creëren. ‘Voor het eerst kreeg ik inzicht in onze gezamenlijke lasten en wat we overhouden aan het einde van de maand. Ik moest gaan bellen met schuldeisers om betaalregelingen te treffen. Hoeveel kan ik aflossen en bij wie? In welke volgorde? Sommige incassobureaus dreigen met van alles, maar als er geen datum op een brief staat, is zo’n dreigement niets waard. Dat weet Jelle dan weer. Ik heb heel veel van hem geleerd, maar hij loste niks voor me op. Ik moest echt zélf de verantwoordelijkheid nemen. En dat wilde ik ook. Jelle heeft me geleerd hoe ik dat moet doen.’

Parallel aan het contact met Jelle, volgde eerst Brian – en later Samantha – een groepstraject voor persoonlijke ontwikkeling. Dit om aan de hand van gesprekken met lotgenoten en verschillende kunstzinnige workshops na te denken over zichzelf en de toekomst.

‘In sommige jongere deelnemers zag ik mezelf terug en mijn lakse houding van een paar jaar geleden. Ik hield ze voor: steek je kop niet het zand, dan eindig je net als ik met torenhoge schulden.’ Brian staat op en pakt voorzichtig een hoofd van klei uit de kast. Het is zijn hoofd, door hem zelf gemaakt. ‘Dit was de leukste en de moeilijkste opdracht. Je moet echt je naar jezelf kijken. Super confronterend.’

https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs41185-021-1133-7/MediaObjects/41185_2021_1133_Fig4_HTML.jpg
© Kiki Groot

Skypesessie

Hoewel het traject bij ONSbank is afgelopen, staat deze middag nog een skypesessie met Jelle op het programma. ‘Daar waar ik nog kan helpen, doe ik dat graag’, vertelt Jelle, werkzaam bij een bank die schulden koopt. Dankzij zijn werk heeft hij een groot netwerk en veel kennis van de schuldenproblematiek.

Zijn expertise zet hij vrijwillig in voor de jongeren van ONSbank. Volgens hem hebben Brian en Samantha al heel veel opgepakt en zijn zij in de gelukkige positie dat ze kunnen aflossen. Brian: ‘Het gaat soms nog wel even mis, maar als we €800,- per maand blijven aflossen en zuinig leven, zijn we over een jaar en vijf maanden schuldenvrij.’

Dat er een baby op komst is, is een extra motivatie om af te lossen. In de hoek van de kamer staat de box al klaar, boven is de babykamer gestuct, geschilderd en ingericht. ‘Ik heb nestdrang’, glimlacht Samantha. Een nieuwe toekomst lonkt.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.