Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Hip breien tegen eenzaamheid

Granny’s Finest verkoopt met de hand gebreide kleding. Voor de collectie tekenen jonge ontwerpers. Maar het ambachtelijk productiewerk, het breien, ligt in handen van Rotterdamse senioren. Participatie in optima forma.
Hip breien tegen eenzaamheid

Joke Muilenburg doet graag wat met haar handen. Net als alle vrouwen van haar generatie leerde ze breien en handwerken op school. Borduren is ze blijven doen, breien deed ze tot twee jaar geleden vooral nog voor haar nu tienjarige kleindochter. Daarna besloot Muilenburgs dochter om de mutsen en sjaals voortaan te kopen – dat gaat wel zo snel. Op haar tweeënvijftigste stopte de 69-jarige Rotterdamse met werken. Twee jaar later overleed haar man. ‘Alleen als ik in de auto stapte, stond ik daarna voor mijn gevoel weer in het leven. Maar waar moest ik naartoe? Mijn dochter is druk, mijn kennisjes wonen niet naast de deur. Gelukkig kan ik met hen mailen.’

Ambachtelijk
Hoe ingrijpend veranderde haar leven, sinds afgelopen augustus een stukje in het wijkkrantje stond over Granny’s Finest, een project van jonge (voormalig) studenten bedrijfskunde Niek van Hengel en Jip Pulles. Het idee: ‘oma’s’ die het graag doen, breien sjaals, mutsen, truien, colls en wanten ontworpen door jonge designers. De dames ‘zijn van de straat’ en ontmoeten elkaar. De designers bouwen ervaring en een portfolio op. En de klanten kopen ambachtelijk en in Nederland gemaakte hippe spullen. ‘Wat ik het leukst vond om te lezen, was dat het een jonge ploeg is die dit organiseert’, aldus Muilenburg.

Ze ging naar een presentatie in nabijgelegen zorgcentrum Laurens Nijeveld in Rotterdam-Ommoord en met haar zeventig andere dames, variërend in leeftijd van 62 tot 91. ‘De jongens’ presenteerden hun plannen, modeontwerpers Anne Snijders en Sacha Vos de Wael stelden zich voor en vijfentwintig dames meldden zich aan. Zo ook Muilenburg.

‘Elke donderdagmiddag komen we bij elkaar. Daar kijk ik elke week naar uit. We laten zien wat we thuis hebben gemaakt, breien en praten over de patronen. Die designers zijn jonge meiden, gewend aan breimachines, maar ze weten weing van handbreien. Soms kloppen de patronen dus niet. Dan hebben we het erover hoe we zo’n fout hebben opgelost.’ Ondertussen leren de dames elkaar goed kennen.

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 12, december 2011.

1 REACTIE

  1. Wat een geweldig initiatief! Een prachtige samenwerking tussen ervaren ouderen en innovatieve jongeren. Voor beiden levert het een groot voordeel op en als student Toegepaste Gerontologie word ik altijd erg enthousiast van dit soort artikelen.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.