Het verwijsgedrag van huisartsen bepaalt voor een deel het verschil. Zij verwijzen vooral de lichtere gevallen door naar de GGZ. De onderzoekers van het Trimbos-instituut willen daarom dat de huisarts versterkt wordt met praktijkondersteuners of psychologen om klachten van patiënten beter in te schatten.
Geen hulp gezocht
Maar het ligt gedeeltelijk ook aan de mensen met zwaardere psychische klachten zelf. Zij zoeken niet altijd hulp, ook omdat ze slechte ervaringen hebben met gezochte hulp in het verleden. Zij kregen bijvoorbeeld wel hulp, maar de situatie verbeterde niet. Dat is voor veel mensen een reden om dan maar geen hulp te zoeken.
Eerstelijns zorg
Het kabinet wil dat er meer mensen in de eerstelijn (de huisarts) opgevangen worden. Meer ondersteuning van de huisarts is dus van belang, vinden de onderzoekers. Uiteindelijk moeten mensen met psychische problemen niet meer zorg krijgen dan nodig, maar ook niet minder. Ook moeten zij zo snel mogelijk naar de juiste instantie of hulpverlener worden verwezen.
Naast het verwijsgedrag van huisartsen, ligt oorzaak waarschijnlijk meer bij de toegenomen gretigheid van de GGZ-instellingen om zich te handhaven door volumes te maken en dat met lichte gevallen (is toch wat makkelijker scoren en een prettiger verdienmodel). Het al enige tijd zichtbaar zijn van moeilijk te plaatsen relatief zware clienten gaat daarmee samen. Zo lijkt vanzelf de basis-GGZ bij de huisarts de enige goede oplossing (waarbij dan vaak toch weer de regionale GGZ-instelling die posten invult……..). Het advies van het Trimbos zou dus wat genuanceerder en iets minder eendimensionaal kunnen zijn lijkt me.