In mijn vorige blog Catch-22 schreef ik dat de komende drie grote transities (jeugdzorg, AWBZ en arbeidsparticipatie) dusdanig complex van aard zijn dat het bijna onmogelijk is om de gevolgen hiervan te kunnen overzien. Aan de transitieprocessen liggen enkele uitgangspunten ten grondslag. Kort samengevat, moeten mensen meer uitgaan van eigen kracht en verantwoordelijkheid, moet er meer focus komen op participeren in de samenleving en dient de organisatie zo veel mogelijk op lokaal niveau en dicht bij huis plaats te vinden. Eén gezin, één plan, één coördinator. Daarnaast moet er nadruk op preventie komen.
Het is goed dat bovenstaande visie er is. Zonder visie zijn we immers stuurloos. Een valkuil is wel dat de politieke discussie pas wordt gevoerd nadat alle veranderingen binnen het sociaal domein al zijn ingezet. Een andere valkuil is kwaliteit van zorg te willen regelen door het maken van nieuwe wetten (met als voorlopig dieptepunt het inmiddels ingetrokken wetsvoorstel van het recht hebben op een schone luier na een ongelukje). Net als dat er binnen een bedrijf een missie en visie moet zijn om werknemers aan je te kunnen binden, dient BV Nederland dit ook te doen.
De missie en visie van staatssecretaris Teeven is mij de afgelopen maanden helaas geheel ontschoten. Ook vanuit welke van de drie genoemde politieke functies hij heeft geopereerd is mij voltrekt onduidelijk. Zo heeft het kabinet onlangs een definitief akkoord bereikt met oppositiepartijen D66, SGP en ChristenUnie over de begroting van 2014. Een rechtstreeks gevolg van dit akkoord is het open houden van tbs-kliniek Veldzicht in Balkbrug. Eerder gaf Teeven aan dat door sluiting van de drie klinieken 2Landen, Oldenkotte en Veldzicht de overgebleven klinieken ‘gezond zouden blijven’. Dit terwijl juist FPC Oldenkotte een kerngezonde kliniek is. De drie genoemde klinieken zouden volgens hem ook niet in gebieden liggen waar ze om redenen van werkgelegenheid beslist open zouden moeten blijven. Ook dit druist tegen alle logica en cijfers in.
De burgemeesters van Enschede en Berkelland verzoeken de Tweede Kamer dan ook om staatssecretaris Teeven te ondervragen over zijn besluit om Veldzicht toch open te houden en Oldenkotte in Rekken niet. Dat Teeven nu de werkgelegenheid in Overijssel noemde als argument voor het openhouden van Veldzicht pleit niet bepaald voor zijn geloofwaardigheid. Zijn masterplan is echter vanaf het begin af aan een ondeugdelijk stuk werk gebleken. Het feit dat inmiddels bijna alle plannen op de schop zijn gegaan, convenanten zijn opengebroken en er alom verbijstering en ongeloof heerst bij de mensen die het aangaat spreekt boekdelen.
Bijna alle onderbouwingen die Teeven heeft aangedragen om zijn bezuinigen door te voeren binnen de tbs-sector kunnen inmiddels als broddelwerk worden aangemerkt. Het plan bleek visieloos. Veel mensen hebben hierin ook de steun van GGZ Nederland node gemist.
Wat overblijft voor de werknemers van Oldenkotte is een gevoel van onmacht, verdriet, boosheid en toch ook vooral het idee dat er onrechtvaardig is gehandeld. Met name dat laatste mag dhr. Teeven zich als staatssecretaris van Justitie aanrekenen.
