Opvallend in de verhalen over probleemwijken als Kanaleneiland, Slotervaart of Overvecht is de roep om aanspreekbare personen met gezag. Slotervaart heeft bijvoorbeeld zijn straatcoaches, stevige mannen in uniform die jongeren aanspreken. In Kanaleneiland moeten jongerenwerkers uit Amsterdam de jongeren weer in het gareel zien te krijgen en in het Arnhemse Malburgen ontvangt oom agent de wijk in een gezellige huiskamer.
Op veel andere plekken lijkt het gezag van de overheid zich steeds vaker te beperken tot rijdende politiepatrouilles, cameratoezicht of mosquito’s, kastjes die hoge pieptonen veroorzaken om jongeren te verjagen. De vraag is of zij zich nog laten corrigeren als ze alleen nog worden gecontroleerd en weggejaagd en niet meer worden aangesproken.
In allerlei gemeenten zit in het sociale beleid geen enkele continuïteit. De aanwezigheid van pedagogische figuren als jongerenwerkers is al decennia onderworpen aan de grillen van de lokale politiek. Projecten die het goed doen, zoals Nieuwe Kansen in Utrecht, gaan vaak aan hun eigen succes ten onder. Dankzij de inzet van sociaal werk verdween de overlast van lastige jongeren en concludeerde de gemeente dat het wel weer wat minder kon. De subsidie werd stopgezet.
De grote vraag is of een harde aanpak die zich uitsluitend richt op criminaliteitsbestrijding de plank niet volledig misslaat. Spreek jongeren ook aan op hun problemen en bied ze perspectief op gebieden als studie en werk. En investeer langdurig in stevig jongerenwerk.
