Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Column: Inloophuizen zijn herberg, schuilplaats en oplaadpunt

'Waarom ga je toch altijd naar dat inloophuis?', vroeg de buurvrouw aan één van onze vaste bezoekers. 'Nou, omdat ik daar als mens wordt behandeld', was het simpele maar veelzeggende antwoord.

In het inloophuis denken we niet in doelgroepen, we denken aan mensen. Mensen met elk hun eigen mooie en minder mooie dingen. Mensen met hun kwaliteiten en beperkingen. Mensen met zorgen en vreugdes. Kortom mensen zoals wij allemaal mens zijn.

Twee soorten

Wanneer je op inloophuizen googelt kom je eigenlijk twee soorten organisaties tegen, inloophuizen die er zijn voor mensen die zelf of in hun familie te maken hebben met kanker en inloophuizen die zich richten op ontmoeting met specifieke aandacht voor kwetsbare groepen.
En eigenlijk geldt deze column voor een groot deel voor beide.

Ergens hoorde ik pas het rijtje: herberg, schuilplaats, oplaadpunt. En laat De Herberg nu de naam zijn van ons inloophuis. En ja dacht ik, die termen omschrijven precies wat wij en andere inloophuizen voor mensen willen betekenen.

Herberg

Een plek waar mensen elkaar treffen. Waar je elkaar even kunt spreken onder het genot van een drankje en hapje. Veel inloophuizen schenken liters koffie en vaak worden er ook maaltijden georganiseerd. Open voor iedereen die het leuk vindt om contact met andere mensen te hebben.

Het leven is soms lastig. Je kunt je alleen voelen of overspoeld door alles wat er in je leven gebeurt. Je vindt niet zo makkelijk aansluiting bij andere mensen of binnen verenigingen. Je voelt je er soms alleen voor staan. Wat is het dan fijn om een plek te hebben waar je warm ontvangen wordt. Waar een luisterend oor is, waar je zelf ook weer eens andere verhalen hoort. En waar je kunt gaan zitten en een lekkere kop koffie of thee krijgt aangeboden.

Oplaadpunt

Er wordt nogal eens gedacht dat inloophuizen weinig ontwikkelingsgericht zijn. Het klopt dat dit niet het primaire doel is. Wanneer je een blik naar binnen werpt lijkt het een groep mensen die  gewoon samen koffiedrinkt.

En dat is het óók. Maar tegelijk is het zoveel meer.

Het is een plek waar je weer op kunt laden. Door oprechte aandacht, erkenning en herkenning van de ander. Doordat je zelf iets voor iemand kon betekenen, doordat er samen werd gelachen. Doordat je samen met iets bezig bent geweest, een puzzel, iets creatiefs of wat dan ook. Zo kun je de dag weer makkelijker aan en ga je met een groter gevoel van eigenwaarde weer op pad.

Onbekend maakt onbemind

Inloophuizen, ze zijn er op veel plekken. Maar ze zijn bij veel mensen onbekend. En ze zijn te bescheiden.

Ze kunnen in levens en in samenlevingen echt het verschil maken. Gelukkig zijn er ook steeds meer mensen die het belang van dit soort plekken zien.  En zijn er organisaties, zoals Netwerk Dak en het Franciscusfonds die willen bijdragen aan het beter voor het voetlicht brengen van deze mooie plekken die ook nog eens voor het overgrote deel door vrijwilligers worden gerund.

Dus kom je langs een inloophuis, stap er dan gewoon eens binnen. Je zult er een hartelijke ontvangst vinden.

Vorig artikelColumn: Wandelen en kletsen
Volgend artikelColumn: Vaccinatie zwalkbeleid
Jacqueline Schilling (1965) werkt sinds januari 2023 als digitaal begeleider bij DigiContact . Ze is van oorsprong sociaal werker en heeft ervaring in het brede spectrum van het Sociaal Domein. Zij gelooft in de waarde van ontmoeting en echt contact. Hieruit ontstaat verbinding. Vanuit haar functie wil ze de lezer in deze column meenemen in haar ontdekkingstocht in de wereld van nieuwe digitale mogelijkheden binnen het werkveld.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.