In het akkoord staat dat patiënten meer moeten doen aan preventie, zelfmanagement en hun herstel. Ook zal in de sector minder gebruik worden gemaakt van dwang. De zorg wordt dichter rondom de patiënt georganiseerd. De huisarts zal dan ook een belangrijkere rol gaan krijgen.
Ambulant
Het aantal bedden in instellingen moet in 2020 met een derde zijn teruggebracht ten opzichte van 2008. Nu komt het voor dat patiënten in instellingen worden opgenomen, terwijl zij ook ambulant zouden kunnen worden behandeld. Dat moet in de toekomst niet meer voorkomen, hoopt Schippers. Ook wordt de financiering van ggz-instellingen anders geregeld, waardoor ze minder papierwerk te verstouwen krijgen.
Nodig
De verandering in de sector gaat volgens de minister ‘bloed, zweet en tranen’ kosten, maar is wel hard nodig om de patiënten perspectief te bieden. Marleen Barth, voorzitter van GGZ Nederland, sloot zich daarbij aan. ‘We gaan de kwaliteit verbeteren en meer aansluiten bij de wensen van de patiënten. De psychiater en zijn team moeten achter het bureau vandaan komen en de zorg zo dichtbij de patiënt regelen als mogelijk’, stelde zij.
Tolerantie
Omdat mensen met geestelijke problemen meer in de samenleving zullen blijven, moet volgens Barth de tolerantie ‘voor mensen die soms een beetje mal doen’ omhoog. Ook het landelijk platform GGZ, een koepelorganisatie voor patiënten- en cliëntenclubs, stelt dat het goed is dat de komende tijd wat wordt gedaan aan het stigma waar veel GGZ-patiënten mee te maken hebben.
Uitgaven
De minister wist voor het convenant de handen ineen te slaan met zorgaanbieders, beroepsverenigingen, zorgverzekeraars en patiëntenverenigingen. Door de afspraken moeten de uitgaven aan geestelijke zorg worden getemperd. De afgelopen jaren kostte de geestelijke gezondheidszorg elk jaar 5 procent meer dan het jaar daarvoor. Dat moet in 2013 en 2014 maximaal 2,5 procent worden.
Bron: ANP/ANP-Photo
Ik vraag me af of Edith Schippers in staat is om zichzelf toe te staan, m.a.w. zich te durven inleven in wat de gevolgen van haar beleid zijn voor familieleden van mensen met een psychische of psychiatrische kwetsbaarheid.
‘Mantelzorgers zijn niet het ei van Columbus’, is de boodschap die Mezzo (Landelijke vereniging voor Mantelzorgers en Vrijwilligerszorg) geeft, en daar ben ik het helemaal mee eens!
Heeft deze minister van VolksGEZONDHEID wellicht eens durven denken aan wat haar beleid aanricht voor kinderen van mensen met psychische/psychiatrische problematiek?
Deze groep KOPP-kinderen, die vaak tgv hun jeugd met een psychisch zieke ouder, als volwassenen daardoor zelf kwetsbaar blijken te zijn geworden, wordt door het beleid van E.Schippers in haar parentificatierol gevangen gezet en gehouden. De grenzeloze loyaliteit die veel KOPP-kinderen ten koste van henzelf en hun eigen ontwikkeling, van kinds af aan hebben moeten voelen en van waaruit zij zorg hebben moeten leveren aan hun ouder en aan het gezin, wordt hen nu van buiten af opgedrongen.
Volgens mij zal de overlast gigantisch toenemen en raad eens in welke wijken ja de oude niet in de villabuurten. De familie is al vaak overbelast, ik denk dat we weer terug naar vroeger moeten, instellingen in het groen om zo juist een prikkelarme omgeving te krijgen waar mensen tot rust kunnen komen.