‘Hoelang besta jij al?’ vroeg de jongste deelnemer aan één van de oudere dames die tijdens het mandalatekenen een verhaal over vroeger vertelde. Zomaar een pareltje tijdens één van de zomeractiviteiten waarbij we in het Inloophuis een mix aan leeftijden stimuleren.

Micha de Winter en Alice van der Pas

Het voorval is ook een tekenend voorbeeld van mijn inspiratiebronnen rond opvoedondersteuning. Naast Don Bosco waarover ik in mijn vorige blog schreef, zijn Micha de Winter en Alice van der Pas van grote invloed geweest op mijn visie.

Belang van gemeenschappen

Interactie tussen verschillende generaties en het belang van gemeenschappen voor gezinnen wordt door de Winter en Van der Pas als iets goeds gezien. In 2011 verscheen het boek  ‘Verbeter de wereld , begin bij de opvoeding’ van Micha de Winter en ik heb het verslonden! Hij plaatst opvoedproblemen niet alleen binnen het op zichzelf staande gezin, maar binnen een grotere sociale context. Hetzelfde doet Van der Pas met het benoemen van buffers die ervoor zorgen dat het ondanks moeilijke opvoedomstandigheden toch goed genoeg gaat in gezinnen. Eén van die buffers is de solidaire gemeenschap.

Genieten van succes

In de tijd van het verschijnen van het boek van De Winter was de pedagogische civil society een populair begrip. ‘It takes a village to raise a child’. Weet u het nog? Hoe mooi zag ik dat ook bij de laatste zomeractiviteit in het Inloophuis. Er werden uiltjes genaaid onder begeleiding van vrijwilligers. Een veertienjarige jongen met autisme werd door de vrijwilligster door het naaiproces geloodst en na twee uur was hij zo ontzettend trots op wat hij had gemaakt. Hoe mooi is het dat  binnen de dorpsgemeenschap vaardigheden worden overgedragen en men samen kan genieten van het succes?

Dat genieten van succes wordt door beide pedagogen als belangrijke factor genoemd voor een gezonde opvoedsituatie. Hoe belangrijk is het kijken naar mogelijkheden en krachten in plaats van naar problemen!

Dure jeugdzorg

Daar ligt volgens mij ook de oplossing voor het probleem van de dure jeugdzorg. Niet focussen op een-tweetjes tussen hulpverlener en kind of ouder, maar op de verbinding in gemeenschappen. Gedeelde ervaringen en het uitwisselen van kennis en tips vanuit gelijkwaardigheid versterken het zelfvertrouwen van ouders. Contacten buiten het gezin verbreden ook de horizon van de kinderen. Verhalen vanuit andere culturen, andere gezinssamenstellingen en andere generaties, hoe verrijkend is dat voor ieder lid in een gemeenschap?

Verbinding

Mijn belangrijkste inspiratie rond opvoedondersteuning heb ik dus niet gevonden in allerlei mooie methodieken met klinkende namen en mooie invulmodellen. De Winter en Van der Pas hebben mij een diepe overtuiging meegegeven van de kracht van verbinding tussen gemeenschappen. Waarin kinderen verbaasd staan dat het leven er vroeger zo anders eruitzag en ouderen zich laten verwonderen door de moderne kijk van kinderen op het leven. Waarin mensen elkaar kunnen steunen en helpen ontwikkelen. Gemeenschappen waar men bovenal samen mooie herinneringen kan maken. Aan ons als sociaal werkers de mooie taak om deze gemeenschappen te ondersteunen, stimuleren en verbinden.