Het schietincident bij café Bacchus dat aan twee tienermeisjes het leven kostte, zette Gorinchem wekenlang op zijn kop. Hoe reageerden onderwijs en welzijnswerk op die bijzonders situatie? Hoe verliep de samenwerking tussen de diverse instanties en welke lessen zijn er te trekken voor het jeugd- en minderhedenbeleid?

Hulpverleners zitten vaak vast aan de richtlijnen van hun organisatie. Protocollen en financiën bepalen hun gedrag, de beleving van de cliënt komt op de tweede plaats. Om die verhouding om te keren geven Eindhovense ggz-cliënten hun zorgverleners een cursus waarin ze vertellen wat goede zorg voor hen inhoudt. En wat niet: 'De psychiater praatte me alleen maar verder de put in'

Langdurig werkloze vrouwen en ouderen die zich in een sociaal isolement bevinden zijn niet bepaald de makkelijkst bereikbare groepen. Het project Werk en Aandacht in Amsterdam probeert deze kansarmen met elkaar in contact te brengen. Voor de vrouwen fungeert het project als leer-werktraject. Met behoud van uitkering helpen ze ouderen met allerlei klusjes en houden hen gezelschap. Op die manier bereiden ze zich voor op een vaste baan in de zorg. Voor de ouderen is doorbreking van eenzaamheid het doel.

Verzorgers in de ouderensector weten te weinig over de religie van hun cliNnten. Dat vindt onderzoeker A. Braam. Hij promoveerde onlangs aan de Vrije Universiteit van Amsterdam op een onderzoek naar het verband tussen religie en depressiviteit onder ouderen. Conclusie: religieuze ouderen staan opgewekter in het leven. Braam pleit nu voor een apart onderdeel over geestelijke stromingen in de opleidingen voor gezondheidszorg. Is dat reëel?

Alweer staan de wethouders en de instellingen die verantwoordelijk zijn voor de maatschappelijke opvang en verslavingszorg op hun kop. Want wéér is er zo'n advies verschenen van de Raad voor de financiële verhoudingen over herverdeling van de gelden. En als de minister het advies zou volgen zijn de gevolgen rigoureus. Begin mei kunnen we haar reactie verwachten.

'Ik geloof soms dat de werk-werk-werk-profeten niet in hun eigen boodschap geloven. Ze zetten mensen ontzettend onder druk om betaald werk aan te nemen. Maar als werken zo goed en aantrekkelijk is, waarom doen mensen het dan niet uit zichzelf?' Raf Janssen, directeur van Sjakuus en lid van de Stuurgroep van de onlangs gehouden Sociale Conferentie, over het armoedebeleid van Paars II.

In de buurthuizen zijn het tegenwoordig de vrijwilligers en de additionele arbeidskrachten die inloopochtenden, jongerensozen en kookclubs 'draaien'. Sluipenderwijs hebben zij een flink deel van de agogische taken van de beroepskrachten overgenomen. Tegelijkertijd hebben diezelfde beroepskrachten steeds minder tijd om de vrijwilligers goede begeleiding en persoonlijke aandacht te geven. Met uitval en frustratie als gevolg. De buurthuizen zullen daarom werk moeten maken van een degelijk vrijwilligersbeleid. 'Het wordt steeds moeilijker om ze te werven en vast te houden.'

Dinsdag 19 januari verdween de 13-jarige scholiere Sybine Jansons uit Maarn. Vijf weken later werd ze dood teruggevonden in een vaart bij Breukelen. De zaak wekte grote beroering in Maarn en omgeving. Albert Mulder, psycholoog bij de afdeling Jeugdgezondheidszorg van de GGD Zuid-Oost Utrecht in Zeist, werd de dag nadat Sybine was verdwenen door de gemeente Maarn gevraagd het beleidsteam dat de hulpverlening rondom de vermissing en het overlijden van het meisje coördineerde te adviseren. 'Je bent louter bezig de negatieve gevolgen te beperken. Een positieve wending aan de situatie geven, kun je niet,' concludeert hij.

Van scheldpartijen en bedreigingen tot zwaar lichamelijk geweld: veel maatschappelijk werkenden hebben te maken met agressie van cliënten. Bij het verwerken van geweldsincidenten is goede opvang door collega's en leidinggevenden van het grootste belang. Toch staat het veiligheidsbeleid bij veel instellingen nog in de kinderschoenen, stelt auteur Huub Buijssen in zijn binnenkort te verschijnen boek 'Aangeslagen. Indringende ervaringsverhalen van maatschappelijk werkenden.' In dit nummer van Zorg + Welzijn een voorpublicatie.

Tweehonderdvijfentwintig additionele arbeidsplaatsen. Dat was de doelstelling waarmee het Amsterdamse werkgelegenheidsproject De BinnenBaan in april vorig jaar van start ging. Het werden er 28. Nu het bijgestelde streefcijfer van dit jaar ook niet gehaald wordt, valt het doek. Bestuursvoorzitter Bert Luijf legt uit waarom het mis ging.