Participatie

Dat iemand zichzelf snijdt kan heel veel redenen hebben, weet ervaringsdeskundige Iris

Iris de Wolf (30) sneed zichzelf vanaf de leeftijd van ongeveer 12 tot 20 jaar. Nu helpt ze lotgenoten via Stichting Zelfbeschadiging. Haar boodschap aan hulpverleners: negeer het niet, maar kijk vooral ook verder. 'Soms is krassen of snijden een overlevingsmechanisme, voor mij was het vooral een manier om mezelf te straffen.'
Informele zorg

Frustrerende formulieren, onvolledige dossiers: tips om bureaucratie te tackelen

Als mantelzorgmakelaar loopt Priscilla Miedema nogal eens tegen bureaucratie aan. Aan de hand van herkenbare casussen deelt ze tips om cliënten toch de hulp te geven die ze nodig hebben. Zoals: ondanks dat gemeenten er steeds vaker om vragen, is er geen algemeen geldende mantelzorgverklaring, dus hoe lever je dan bewijs dat iemand mantelzorger is?
Zorgmijders

Betere hulp voor daklozen: ‘Ik ben uit het afvoerputje gehaald’

Oprechte aandacht, maar ook altijd alert. Dat karakteriseert de 22-jarige Fil van der Riet, die in het inloophuis Makom van De Regenboog Groep in hartje De Pijp werkt. ‘Niemand maalt hier om status of etiketjes.’
E-health

Effectief werken met RegiCare: ‘Registratie moet een bijrol hebben én houden’

‘Niemand wil voor de vierde of vijfde keer aan een hulpverlener vertellen in welke crisissituatie je zit.’ Aan het woord is Cindy Meijer, beleidsadviseur bij het Expertisecentrum Seksualiteit Sekswerk en Mensenhandel (ESSM) van stichting Humanitas. De RegiCare App van AdSysCo helpt hulpverleners om op locatie snel én eenvoudig te kunnen registreren.
Zorgmijders

Narcisten zijn heel kwetsbaar: hoe krijg je een narcist in behandeling?

Narcisme wordt vaak niet herkend door zorgprofessionals, omdat de gedragingen eerder gezien worden als een stevige dosis zelfvertrouwen. Hoe herken je narcisme, en wat zijn de fabels en feiten? Ontwikkelingspsycholoog Eddie Brummelman zet de belangrijkste punten over narcisme op een rij.
Eenzaamheid
Eenzaam zijn

10 vormen van eenzaamheid (en hoe je daarmee omgaat)

Eenzaamheid kent vele vormen. Hoogleraar Andries Baart definieert er maar liefst tien. Voor professionals is het belangrijk om die verschillende ‘gestalten’ van eenzaamheid te kennen en verkennen. Baart: ‘Niet om diagnoses te kunnen stellen, maar om een bepaalde sensitiviteit voor het onderwerp te ontwikkelen.’
Weekoverzicht

Het laatste nieuws in het sociaal domein: in 5 minuten bijgepraat

Deze week gebeurde er weer veel in het sociaal domein. We hebben de belangrijkste ontwikkelingen voor jou op een rijtje gezet. Deze week gaat het onder meer over het opzetten van mentale gezondheidsnetwerken en een nieuwe campagne over ouder worden. En wat is eigenlijk de rol van sociaal werkers in de discussie over de lage vaccinatiegraad?
De Wet zorg en dwang werkt niet volgens de rechtbank in Zutphen.

Rechtbank Gelderland doet oproep: ‘Wet zorg en dwang werkt niet’

De rechtbank in Zutphen is gefrustreerd over de werking van de Wet zorg en dwang (Wzd). De rechtbank probeert nu voor de vierde keer een 42-jarige man met een verstandelijke beperking, die een gevaar is voor zichzelf en anderen, onder te brengen bij een zorginstelling, maar dit blijft maar mislukken. ‘Onaanvaardbaar’, vindt de rechter.
Participatie

In sportschool MyHealth helpen sociaal werkers dromen te realiseren

In de sociale sportschool MyHealth in Breda zijn sociaal werkers in the lead. Er wordt onder andere vanuit Positieve Gezondheid gewerkt om mensen met kleine stapjes richting hun droom te begeleiden. Dat is te vooral danken aan Nicole Wezel, die van de sportschool een huiskamer maakte.
Multiproblematiek

Internationale Dag van het Sociaal Werk: bedankje van de redactie

Vandaag 19 maart is het de Internationale dag van het Sociaal Werk. Daarom een dankwoord namens de hele redactie van Zorg+Welzijn voor alle sociaal werkers.

Over participatie

Wat is de Participatiewet?

Participatie: iedereen die kan werken, maar die het zonder ondersteuning niet redt op de arbeidsmarkt, valt sinds 1 januari 2015 onder de Participatiewet. Doel van deze wet is dat meer mensen, ook mensen met een arbeidsbeperking, werk vinden. In de Participatiewet wet zijn de voormalige Wet sociale werkvoorziening, de Wet werk en bijstand en de Wajong samengevoegd. Gemeenten zijn verantwoordelijk voor de uitvoering van de Participatiewet.

Lees meer

Sinds de invoering van de Participatie wet op 1 januari 2015 zijn gemeenten verantwoordelijk om mensen die ondersteuning nodig hebben, aan de slag te participeren op de arbeidsmarkt. Om dit te kunnen realiseren, zijn er in de wet een aantal instrumenten opgenomen die gemeenten moeten helpen zoals loonkostensubsidie en beschut werk. Naast het bieden van ondersteuning die gericht is op arbeidsinschakeling, hebben gemeenten ook de taak om inwoners die onder de Participatie wet vallen, wanneer dat nodig blijkt, inkomensondersteuning te bieden. Gemeenten bepalen zelf welke inwoners voor welke vorm van ondersteuning in aanmerking komen.

Participatie subsidie

Om daadwerkelijk te zorgen dat mensen die ondersteuning nodig hebben in dienst genomen worden door een werkgever, kunnen gemeenten werkgevers een loonkostensubsidie verstrekken. Deze subsidie kan uitgekeerd worden als een werkgever iemand in dienst neemt die per uur niet volledig productief zijn en daardoor eigenlijk niet het wettelijk minimum loon kunnen verdienen.

Beschut werk en banenafspraak

Een ander onderdeel van de Participatie wet is de opbouw van beschut werk. Beschut werk is bedoeld voor mensen die zo veel begeleiding nodig hebben op hun werkplek (bijvoorbeeld door hun lichamelijke of psychische beperking) dat het niet realistisch is om van een reguliere werkgever te verwachten dat hij hen in dienst neemt. Daarom is er vanuit het rijk budget beschikbaar gesteld om in totaal 30.000 beschutte werkplekken te realiseren. Dit gaat echter nog niet zo voorspoedig als gehoopt. Zo was er in 2015 bijvoorbeeld budget om 1600 plekken te realiseren, uiteindelijk zijn dat er maar 44 geworden. De Tweede Kamer heeft daarom vastgesteld dat gemeenten vanaf 1 januari 2017 verplicht zijn om beschut werk aan te gaan bieden. Binnen vijf jaar moeten de plekken die in 2015 en 2016 niet gerealiseerd werden, alsnog beschikbaar komen. Het totaal van 30.000 plekken moet in 2048 gehaald zijn.

Banenafspraak participatie

En dan is er nog de banenafspraak participatie. In 2013 is, in het sociaal akkoord, afgesproken dat werkgevers voor 2026 stapsgewijs 100.000 extra banen creëren voor mensen met een ziekte of een handicap. De overheid creëert daar bovenop ook 25.000 banen. Deze banenafspraak staat los van het bieden van beschut werk. Wanneer de doelstellingen van de banenafspraak niet gehaald worden, kan er een dwingend quotum afgesproken worden. Dat quotum houdt in dat op termijn elke werkgever met 25 en meer werknemers een formele verplichting krijgt arbeidsplaatsen open te stellen aan mensen met een arbeidsbeperking en moet betalen voor niet vervulde plekken.

Tegenprestatie en basisinkomen

Naast regels, subsidiemogelijkheden en afspraken voor en met werkgevers, zijn er in de Particpatiewet ook verplichtingen opgenomen voor burgers. Eén van die verplichtingen is de tegenprestatie naar vermogen. Dit betekent dat gemeenten inwoners die een bijstandsuitkering ontvangen, kunnen verplichten hier een tegenprestatie voor te leveren. Denk hierbij bijvoorbeeld aan het verplicht uitvoeren van vrijwilligerswerk. De enige voorwaarden die het rijk stelt aan de tegenprestatie, is dat de tegenprestatie het re-integratiebeleid niet mag doorkruisen en dat er geen tegenprestatie gevraagd mag worden van alleenstaande ouders die de volledige zorg hebben voor één of meer kinderen tot vijf jaar.

Participatie en het basisinkomen

Om na te gaan of mensen met een bijstandsuitkering sneller uitstromen naar werk en daardoor dus minder (lang) afhankelijk zijn van een uitkering, wordt er nu in verschillende gemeenten getest of een basisinkomen zou werken. Er zijn hiervoor verschillende experimenten in gang. Vanuit het rijk wordt een experiment gesubsidieerd. In dit experiment mogen bijstandsgerechtigden deelnemen op vrijwillige basis en worden ze ingedeeld in drie groepen: een ontheffings-, een intensiverings- en een vrijlatingsgroep. Op die manier kunnen gemeenten testen hoe gedrag van bijstandsgerechtigden verandert naarmate ze meer of minder verplichtingen krijgen en wel of geen geld mogen bijverdienen naast hun uitkering. Een aantal gemeenten, zoals Terneuzen en Zwolle, die dit experiment te ingewikkeld vinden, ontwikkelen zelf experimenten waarbij de regeldrang minder hoog is.

Uitgelicht congres

Hét Dementie congres

Congres De overgang

Cultuursensitieve Zorg Congres

DELEN
Vorig artikelJeugdhulp
Volgend artikelInformele zorg
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.