Jeugdhulp

Jeugdhulp

Eigen Kracht-conferentie is een besluitvormingsmodel, geen hulpverlening

Dijkstra beschrijft in dit nummer van Jeugdbeleid haar promotieonderzoek naar de effectiviteit van een Eigen Kracht-conferentie (EK-c). Dat onderzoek deed nogal wat stofopwaaien: zo zou er weinig bewijs zijn voor de effectiviteit van EK-conferenties in de jeugdzorg. In dit artikel wordt betoogd dat het onderzoek van Dijkstra andere uitgangspunten heeft dan die van de Eigen Kracht-conferenties. Zo is de EK-c een besluitvormingsmodel en geen hulpverlening, waardoor vergelijkingen met andere hulpverlening (van wijkteams bijvoorbeeld) weinig zinvol is. In de indeling van de gezinnen in het onderzoek van Dijkstra door de computer in een groep met ‘wel EKC’ en een groep met ‘niet EKC’ [NB door Dijkstra wordt de afkorting EKC gebruikt voor Eigen Kracht-conferentie; in dit artikel EK-c] wordt er geen rekening gehouden met de motivatie van betrokkenen voor deelname, terwijl motivatie bij een EK-c een voorwaarde is. Een EK-c functioneert als een brug tussen families (leefwereld) en professionals (systeemwereld) waardoor het vormgeeft aan de noodzakelijke transformatie van jeugdhulp. Dijkstra heeft de Eigen Kracht-conferenties voor haar onderzoek niet juist ingezet, zo is een belangrijke conclusie.
Transformatie

We moeten minder hulpverlenen

‘Extra geld naar de jeugdzorg is niet de oplossing. Stop met voeden van rupsje-nooit-genoeg.’ Dat is het advies van Gert Schout, themaleider ‘Eigen Kracht in de GGZ’ bij het VUmc in Amsterdam. Hij pleit voor een omslag. ‘De leefwereld aan zet vraagt om vertrouwen in mensen en processen.’  
Jeugdhulp

Samen beslissen met ouders en kinderen

Laat cliënten meebeslissen over welke hulp zij ontvangen, dan krijgen ze meer regie over hun leven en meer zelfvertrouwen. Dit inzicht uit de medische wereld is ook toepasbaar in de jeugdhulp. Zes Brabantse organisaties voor jeugd- en opvoedhulp brengen het in de praktijk.
Seksueel misbruik

‘Je moet niet elke buurman wantrouwen, maar wees niet naïef’

De discussie over seksueel misbruik die wereldwijd is losgebarsten na #metoo is goed. Maar het is slechts het topje van de ijsberg.
Zelfredzaamheid

Onderzoek: De grens van zelfredzaamheid

Meer eigen kracht, mantelzorg en vrijwilligers. Dat zou oudere Rotterdammers zelfredzamer moeten maken. En zo zou bespaard kunnen worden op de kosten voor de Wmo-voorziening huishoudelijke verzorging. De bezuiniging is gehaald, maar Rotterdamse ouderen ervaren vooral nadelen.
Jeugdhulp
‘Veel eigen kracht in ontwikkelingslanden’

‘Veel eigen kracht in ontwikkelingslanden’

Het Westen kan heel veel leren van burgerinitiatieven uit ontwikkelingslanden. Omgekeerde ontwikkelingssamenwerking heet dat. ‘Een wijkaanpak in Kaapstad, kan heel goed werken in Groningen. Met lokale aanpassingen natuurlijk.’
Jeugdhulp
Antoinet Wijnakker is Sociaal Werker van het Jaar 2013

Antoinet Wijnakker is Sociaal Werker van het Jaar 2013

Jongerenwerker Antoinet Wijnakker is tijdens het Welzijnsdebat in Bunnik uitgeroepen tot Sociaal Werker van het Jaar 2013.
Jeugdhulp
'Ik denk dat we aan een dood paard trekken'

Zeeziek van het kantelen

‘Even op uw tanden bijten mevrouw, ik ga u in uw eigen kracht zetten.’ Het zou zomaar een antwoord van een hulpverlener 2.0 gekantelde stijl kunnen zijn op iemands vraag. Want dat is wat er op dit moment aan het gebeuren is. We kantelen ons wat af op zoek naar de eigen kracht van de mens. Men zou er bijna zeeziek van worden.
Jeugdhulp
'Hoe houdt je als organisator van activiteiten je vervelende vrienden buiten?'

Jongerenkracht

Het ‘eigen kracht-virus’ houdt bijna heel Nederland inmiddels in haar greep. Natuurlijk is de eigen kracht van mensen iets waar je naar op zoek moet gaan als professional, maar dat is altijd al het doel van ons werk geweest: mensen ondersteunen en jezelf zo snel mogelijk overbodig maken. In de praktijk hebben we als welzijnswerkers te veel betutteld en onvoldoende gebruik gemaakt van de competenties van de mensen waar wij mee werken. Daar is iedereen het gelukkig wel over eens.

Over jeugdhulp

Is wachten op Jeugdhulp echt onvermijdelijk?

Vanaf 2015 wordt jeugdhulp aan kinderen en jongeren gecoördineerd en uitgevoerd door de gemeenten. Maar de problemen in de jeugdsector rollen over elkaar heen. Te weinig hulp, te weinig geld, te lange wachtlijsten. Professionals moeten elkaar zien te vinden en samenwerken. Kinderen en ouders krijgen nog veel te vaak niet de zorg die nodig is. Waar staat de jeugdhulp en waar gaat zij naar toe?

Lees meer

‘Wachten op jeugdhulp is onvermijdelijk, blijkt uit een casusonderzoek van het Nederlands Jeugdinstituut NJi in het voorjaar 2017. Een belangrijke oplossing voor de wachtlijsten in de jeugdzorg vindt (ex-) staatssecretaris Martin van Rijn in de drastische vermindering van de administratie van aanbieders jeugdhulp. Zodat de professionals hun tijd weer kunnen besteden aan de kinderen en niet aan het papierwerk.

Maar dat is zeker niet het enige dat moet gebeuren om kinderen en ouders de hulp te bieden die nodig is. In het rapport  “Zorgen voor de jeugd” waarschuwt de Transitie Autoriteit Jeugd (TAJ) om maatregelen te nemen voor het behoud van de jeugdhulp. De instellingen voor jeugdhulp worden geteisterd door gebrek aan geld en door enorme administratieve lasten. De specialistische jeugdhulp dreigt er aan ten onder te gaan. De Transitieautoriteit – pleit voor een tijdelijke ‘innovatiepot’ om jeugdhulpaanbieders en gemeenten ‘een zetje in de rug te geven voor wat meer financiële armslag.’

Specialistische jeugdhulp

De problemen in de jeugdzorg kregen in 2017 een hoogtepunt met de noodkreet van de ouders van de 16- jarige Emma. Zij deden een oproep via Facebook en de media, omdat er geen opvangplek voor het meisje, die suïcidaal was , maar nergens hulp kon krijgen. Dat leidde tot actie van staatssecretaris Van Rijn en een debat in de Tweede Kamer over deze situaties in de jeugd-ggz. De Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie reageerde: ‘Het probleem is dat veel gemeenten te weinig dure specialistische behandelingen inkopen’. Tijdens het debat in de Tweede Kamer, kreeg de staatssecretaris een lijst met zo’n vijftig vergelijkbare, acute gevallen van kinderen die geen acute hulp konden krijgen. De staatssecretaris heeft daarop ingegrepen en alle gemeenten die onvoldoende acute jeugd-ggz hebben geregeld gesommeerd het probleem op te lossen.

Goede berichten over jeugdhulp

Zijn er nog goede berichten te melden uit de jeugdhulp? ‘Er gaat ook veel goed’, stellen vier brancheorganisaties in het voorjaar 2017 in een brief naar de ministeries van VWS en Veiligheid en Justitie. De brancheorganisaties voor jeugdhulp hebben in de brief ook duidelijk gemaakt welke dringende maatregelen er op korte termijn nodig zijn. ‘We zijn nu ruim twee jaar na de decentralisatie die verbetering moest brengen voor de jeugdhulp. De hulp zou integraal worden, toegankelijk en dicht bij het kind. Meer preventie, slimmere samenwerking en een einde aan verkokering en perverse prikkels omdat alle jeugdhulpvormen nu onder één opdrachtgever vallen: de gemeente. Van dat ideaal zien we twee jaar na de decentralisatie helaas nog te weinig terug.’

Wijkteam

Met de decentralisatie heeft ook het wijkteam een taak gekregen in de eerstelijnshulp aan kinderen en jongeren. Wijkteamprofessionals komen achter de deur, signaleren en geven lichte hulp als dat nodig is. Toch is ook de hulp door wijkteams vaak niet op orde, volgens Kinderombudsvrouw Margrite Kalverboer.  Het probleem is dat in de hulpverlening aan kinderen niet goed gediagnosticeerd wordt. ‘Als professionals in wijkteams niet goed in staat zijn de hulp die nodig is te diagnosticeren, is dat schadelijk voor kinderen. Volgens een onderzoek is ‘gebrek aan kennis en handelingsverlegenheid’ het probleem, maar ook: oneigenlijk gebruik van “drang” naar ouders en kinderen toe. Kalverboer: ‘Er wordt onder professionals te licht gedacht over hoe je op de goede manier vaststelt wat er bij een kind aan de hand is.’

Dossier over jeugdhulp

De komende jaren worden voor de gemeenten, de jeugdzorgsector en voor de professionals die er werken, cruciaal. Om kinderen, jongeren en ouders de jeugdhulp te kunnen bieden die ze nodig hebben. In dit dossier volgen we de weg die daarin wordt afgelegd.

Uitgelicht congres

Congres Slaapstoornissen

Jaarcongres Verslaving in het sociaal domein

Hotel Veenendaal

Congres GGZ uit de knel

Hét Dementie congres

DELEN
Vorig artikelErvaringsdeskundigen
Volgend artikelParticipatie
Mark van Dorresteijn
Lorem ipsum dolar sit amet.