Huiselijk geweld
Jeugdzorg op de schop: ‘Geef de professional de ruimte’
Zorgen om neerslachtige drinkers: ‘Kunnen in vicieuze cirkel terechtkomen’
Hoe het jongerenwerk nog meer kan bijdragen, als misvattingen verdwijnen
6 dingen die je moet weten over PTSS
Column: ‘Zijn we bepaald gedrag te veel aan het problematiseren?’
Hoe moeders van kinderen met een beperking experts worden in de…
Mogelijke mensenhandel vraagt blijvende alertheid, zegt CoMensha
Ruim een derde mbo-verpleegkundigen krijgt ongewenste seksuele aandacht
‘Niet de daklozen, maar professionals en samenleving zijn de zorgmijders’
Rechtsbescherming na uithuisplaatsing in gevaar, rechter staat te ver weg
Over huiselijk geweld
Mishandeling is een taboe, nog steeds
Geweld in de privésfeer is de omvangrijkste vorm van geweld in de Nederlandse samenleving. Het gaat om mishandeling van de partner, van kinderen, maar ook van ouderen en eergerelateerd geweld. Jaarlijks hebben naar schatting tussen de 200.000 en 230.000 mensen te maken met ernstig of herhaaldelijk huiselijk geweld. Sociaal werkers komen achter de voordeur en kunnen signaleren, hulp verlenen en samenwerken met het landelijke meld- en adviespunt: Veilig Thuis.
Veilig Thuis is de organisatie die vanaf 2015 is opgericht om de hulpverlening en melding van mishandeling en huiselijk geweld te bundelen. Er zijn 26 Veilig Thuis-organisaties opgericht, verdeeld over evenzoveel regio’s. Niet alleen – een vermoeden van – mishandeling van kinderen kan worden gemeld, ook ouderenmishandeling, eer gerelateerd geweld en partnergeweld zijn problemen waar Veilig Thuis in is gespecialiseerd. De meldcode is voor professionals een belangrijk instrument om met signalen van huiselijk geweld om te gaan.
Mishandeling
Rond mishandeling, beter nog: het melden van mishandeling, hangt nog steeds een taboe. Ook bij professionals. Vooral als het gaat om ouderenmishandeling. Volgens Anja Jonkers, hoofdinspecteur bij de IGZ zullen ouderen die slachtoffer zijn van mishandeling dat niet snel melden: ‘Aan de ene kant omdat ze zich schamen, aan de andere kant omdat ze door te melden aangeven dat ze kwetsbaar zijn en het zelf niet meer kunnen oplossen. Het is natuurlijk ook enorm moeilijk om als ouder te moeten vertellen dat bijvoorbeeld je eigenkind of schoonzoon je iets aandoet.’
Van kindermishandeling wordt vaker melding gedaan dan van ouderenmishandeling. Dit betekent niet dat kindermishandeling vaker voorkomt. Volgens Marianne van der Krans, projectleider ouderenmishandeling bij Veilig huis Utrecht, heeft de ‘maatschappij inmiddels geaccepteerd dat je aan de bel kan trekken bij een instantie als het gaat om het welzijn van kinderen. Maar gaat het om volwassenen, dan vinden we het lastig.’ Volgens Van der Krans kent iedereen ‘die met zijn voeten in de klei staat en kennis heeft van wat ouderenmishandeling is, wel een situatie van ouderenmishandeling.’
Signaleren
Professionals in wijkteams en in de hulpverlening staan dichtbij slachtoffers van mishandeling. Omdat ze bij de mensen achter de deur komen en omdat ze gezamenlijk op zoek gaan naar een oplossing voor de problemen die er zijn. Zo is het bijvoorbeeld belangrijk dat het wijkteam wordt ingezet als moeder en kind uit de Vrouwenopvang komen. Omdat doorlopende hulp dan cruciaal is om de veiligheid van moeder en kind te borgen. Het blijkt dat daar nog een wereld te winnen is. Vaak ontbreekt een “integraal plan” voor nazorg na de opvang. Bovendien is er nog veel te doen aan de samenwerking tussen hulporganisaties.
In dit dossier “Huiselijk geweld” vind je informatie en opinies over signaleren van huiselijk geweld, over het gebruik en ontwikkelingen rondom de meldcode en over behandeling en nazorg van slachtoffers en plegers van huiselijk geweld. Sociale professionals blijven op de hoogte van de recente ontwikkelingen en discussies over hulpverlening aan slachtoffers van huiselijk geweld.
