Bij Pension Vredenberg wonen 55 dakloze mannen verdeeld over een vijftal huizen. Voorheen was dit deels met en deels zonder WMO-indicatie. Er werd wel hier en daar wat hulp ingezet, maar vaak zonder resultaat. De mensen gaven niet thuis en de hulp kwam niet goed van de grond. ‘Dat kan anders’, dacht Marloes Olde Hampsink. Ze bracht “dichtbijzorg” naar het pension toe. In de vorm van een collectief zorgconcept.
