Tweeëneenhalf jaar leeft Priscilla, 32 jaar, met twee kleine kinderen van de bijstand. Zo’n twee jaar geleden begonnen de schulden zich zo hoog op te stapelen dat ze de controle over de administratie verloor. ‘Ik liet alle administratie uit handen vallen. Als ik een dure auto voor de deur zag staan, dan trok ik de gordijnen dicht. Ik dacht dat het de deurwaarder zou zijn.’ Priscilla had een goede baan bij een bank, maar ze werd ziek, ze werd zwanger, het arbeidscontract werd niet verlengd, ze kwam in de Werkloosheidswet en uiteindelijk in de bijstand.
