Ik bel een moeder van de wachtlijst met het goede nieuws dat ik nu tijd voor haar heb. Als ik informeer naar een geschikt moment om kennis te maken, onderbreekt ze me: ‘Je slaat wel even tien stappen over.’ O jee, ze klinkt nogal boos. Stotterend vraag ik wat ze bedoelt. Ze legt uit dat het veel te lang heeft geduurd voordat er hulp kwam voor haar en haar kleuter. Daardoor is ze in een psychische crisis geraakt. ‘Je staat echt met 10-0 achter’, zegt ze, want eerdere ervaringen met jeugdzorg waren ook al slecht.