Het onderzoek is gedaan via een internet-vragenlijst op aan 150 slachtoffers uit verschillende landen. Niet alleen het misbruik, maar ook het feit dat het beeldmateriaal nog steeds kan circuleren op het internet is voor slachtoffers extra ingrijpend. ‘Het geeft de slachtoffers het gevoel dat ze de controle over hun leven kwijt zijn’, zegt Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen Corinne Dettmeijer. Zij begeleidde het onderzoek dat is opgezet door het Canadian Centre for Child Protection.
Op straat
Een slachtoffer in het onderzoek vertelt: ‘De beelden liggen op straat en iedereen kan het zien. Als iemand langsloopt, weet ik niet of diegene het gezien heeft. Dat vind ik heel moeilijk.’ Dertig slachtoffers geven aan ook daadwerkelijk benaderd te zijn door iemand die hen had herkend van beelden die online stonden.
Misbruik
Veel slachtoffers vinden het moeilijk om iemand anders over het misbruik te vertellen. Ook blijkt dit niet altijd tot verbetering van hun situatie te leiden. 26 slachtoffers namen iemand in vertrouwen terwijl het misbruik nog gaande was, maar dit leidde er slechts in 10 gevallen toe dat het misbruik stopte.
Therapie
Therapie die ze hebben gehad, ervaren slachtoffers vaak als ontoereikend. Dettmeijer herkent dit: ‘We weten nog te weinig over de behoeften van deze slachtoffers, waardoor we hen vaak niet kunnen bieden wat ze nodig hebben. Eerder onderzoek toonde aan dat therapeuten het moeilijk vinden om hulp te bieden voor deze problematiek. We moeten hier zeker meer onderzoek naar doen.’
Webcrawler
Het Canadian Centre adviseert om een webcrawler te gebruiken om het kinderpornografisch materiaal van het internet te verwijderen. . De crawler zoekt het internet continu af en maakt melding maakt van kinderpornografisch materiaal. In Nederland wordt zo’n webcrawler nog niet gebruikt, terwijl Nederland wereldwijd op de tweede plaats staat als het gaat om het hosten van kinderpornografie. Dettmeijer: ‘De techniek is er, dus de politie moet hier nu echt mee aan de slag. Het is een efficiënte manier om kinderpornografie die nog circuleert van het web te verwijderen, wat erg belangrijk is voor de slachtoffers.’
Hulpverlening voor kinderen die fysiek/ psychisch mishandeld en verwaarloosd zijn onder de jeugdzorg is er helemaal NIET. Maar daarover verschijnt geen artikel in zorgwelzijn. Want dan blijkt, hoe kinderbescherming en justitie diep betrokken waren bij die mishandelingen en vernederingen en dan hoeft hulp ook niet. Eenzijdig over seksueel misbruik, dan lopen de hulpverleners en psychologen warm, een onderwerp wat fijn op de markt ligt. als het werkelijk ging om welzijn van ALLE kinderen was er veel meer aandacht geweest voor fysiek / psychisch geweld tegen kinderen, maar dat wordt ( bewust?) genegeerd door ongeveer iedereen. Ongeveer? Weet ik iemand dan die zich ermee bezig houdt? Zijn de magere 3 artikelen op Zorgwelzijn niet het bewijs dat men zich ook hier niets interesseert voor andere dingen dan seksueel misbruik?