Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

Ik moet keuzes maken

Veel mensen zijn vaak verbaasd als ze horen wat ik allemaal doe. Ik stel ze dan gerust door erbij te vertellen dat ik geen man, kinderen, huisdieren of planten heb waardoor ik gemakkelijk mijn eigen tijd in kan delen. Gisteren bij de aftrap van de Master Social Work realiseerde ik me dat de toelichting dit keer meer ter geruststelling van mezelf was. In de loop van de dag werd duidelijk dat die vlieger niet langer opgaat, niet omdat ik er opeens een man, kinderen, huisdieren en planten bij gekregen heb, maar de Master zal veel van mijn concentratie en tijd gaan vragen.
Ik moet keuzes maken

Lees hier meer weblogs van Tineke van Uden >>

De combinatie Master, parttimebaan, een bedrijf, vrijwilligerswerk en een sociaal leven vraagt dat ik goochel met mijn agenda en ik kom nu al in de knoei. Ik voel me onrustig omdat ik vrees mensen teleur te moeten gaan stellen omdat ik verwachtingen niet langer waar kan maken.

Het is inspirerend en bijzonder om betrokken te zijn bij allerlei nevenactiviteiten. Daarmee stap je even uit de professionele wereld, doe je gewoon wat zoveel andere burgers doen. Stukjes schrijven bijvoorbeeld voor het wijkblad, meedenken over een dag omtrent zelfbeheer, gesprekken over hoe het beter  kan in de wijk en weblogs schrijven over wat er zo allemaal voorbij komt in al mijn activiteiten. De weblog schrijven dwingt me om even afstand te nemen van een thema, of er juist volledig in te duiken. Het is daarnaast mooi om een platform te hebben waar je je mening mag geven, balletjes op kunt gooien en discussies uit kunt lokken. Hoewel er niet altijd gereageerd wordt op de website zelf ontvang ik vaak feedback op mijn weblogs van mensen in de wijk en studenten op de opleiding.
Maar toch, maar toch, maar toch… dit ga ik allemaal nooit redden. Er moeten keuzes gemaakt worden. Nou ben ik niet zo’n feestvierder, maar om élke verjaardag af te zeggen vind ik wat ver gaan. De soep bij “ons mam” op zondag, samen met de rest van de familie, is een traditie die ik niet op wil geven. Ik wil minimaal 1 x per week badmintonnen om alle frustratie er uit te slaan. Dat zijn de momenten dat ik even niet achter mijn laptop zit en met mijn werkzaamheden bezig ben. Privé valt er niet zo veel tijdswinst te behalen en het is ook wel prettig een sociaal netwerk te behouden. Sterker nog, dat moet ik hebben volgens het huidige beleid. Het voorkomt ook dat ik alleen maar met mijn neus in de boeken en achter de laptop zit.

En dus gaat er geschrapt worden in al mijn nevenactiviteiten en is dit ook mijn laatste weblog. Ik blijf nog steeds te maken houden met deadlines, meningen, thema’s en discussies maar dan binnen mijn baan, bedrijf en de Master Social Work. Ik zal ze niet langer delen met het lezerspubliek tenzij ik het natuurlijk, bemoeial die ik ben, niet kan laten ergens op te reageren. Voor nu, bedankt voor het lezen en de reacties. Het was me een genoegen.

Tineke van Uden (1965) werkte in haar gevarieerde loopbaan met jongeren in de jeugdhulpverlening zoals opvangcentra, internaat, op straat en in het sociaal cultureel werk. In het volwassenenwerk deed zij ervaring op in de vrouwenopvang en stapte daarna over naar het maatschappelijk werk. Inmiddels is zij zelfstandig onderneemster en traint en adviseert organisaties rondom outreachende hulpverlening. Daarnaast is ze parttime docent Sociale Studies ben bij Avans Hogeschool ’s Hertogenbosch. Volg Tineke op Twitter via @TinekeTouw>>

3 REACTIES

  1. Lees alle reacties

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.