De vorige keer schreef Mariet over de sterke verbeeldingskracht van haar zus >>

Het afscheid is een klein feestje met koffie en koeken. Haar begeleidster houdt een toespraakje en deelt afscheidscadeautjes uit. Mijn zus krijgt één van haar eigen maaksels: een ansichtkaart met een papieren vlieger erop.

Rustiger

De officiële reden van de verandering is dat mijn zus een overstap maakt naar een nieuwe dagbesteding die prettiger voor haar is, want rustiger. De activiteiten zijn er minder uitdagend en stressvol, er is meer ruimte voor eigen bezigheden en pauzemomenten.

Officieus

De officieuze reden is dat er op het werk van mijn zus andere werknemers komen. Veelal jongeren met een lichtere verstandelijke beperking dan mijn zus. Jongeren die meer uitdaging nodig hebben en vaak nog in ontwikkeling zijn. De oude en nieuwe doelgroep mixen slecht, zeggen ze. Al zei een begeleidster mij dat het elkaar juist ook heel goed kan aanvullen.

Nog persoonsgerichter

Ze gaan ook de formule veranderen, waarbij er meer nadruk ligt op een eigen invulling van de creatieve bezigheden. Het vraagt wat van de begeleiders, die er soms ook al lang werken en nu nog  persoonsgerichter moeten gaan begeleiden. In hun geval betekent het dat ze niet alleen helpen bij het maken van een aantal standaardproducten, maar dat ze zich moeten gaan verdiepen in andere creatieve uitingen.

Rap tempo

De veranderingen in het werk van mijn zus staan niet op zichzelf. Er verandert om verschillende redenen in rap tempo veel op het gebied van de dagbestedingen. Voorzieningen sluiten, er komen reorganisaties, er is minder geld voor vervoer, meer en andere groepen mensen maken gebruik van bestaande dagbesteding.

Het moet

Zo blijkt uit onderzoek van belangenvereniging Kansplus dat de helft van de honderd ondervraagde mensen met een beperking van dagbesteding móest veranderen. Veel keuzemogelijkheden bleken cliënten en hun verwanten niet te hebben. Veelal werd bepaald waar dochter of zoon, broer of zus naartoe moest. Dat viel niet bij iedereen in goede aarde.

Meedenken

Voor mijn zus is de verandering zo slecht nog niet. En ik ben ook blij dat haar persoonlijk begeleidster de overstap goed heeft toegelicht. We zijn niet voor het blok gezet, maar konden meedenken of het wijs was wat zij voorstelde.

Weinig aangedaan

Bij het afscheid van de plek waar mijn zus 25 jaar ansichtkaarten heeft gemaakt, cadeaupapier heeft gestempeld en figuren heeft uitgeprikt, lijkt ze weinig aangedaan. Wel troost ze een jongere collega die ook naar de nieuwe dagbesteding gaat en het er moeilijk mee heeft.

Senang

Mijn zus is zestig jaar en goeddeels op weg naar haar pensioen. Ze bouwt af en kan het tempo van de jongeren zeker niet bijhouden. Bovendien kan ze slecht tegen het lawaai en de ruzietjes die de nieuwe doelgroep met zich meebrengen. Op haar nieuwe plek, toevallig de dagbesteding waar ze ooit begon, voelt ze zich duidelijk senang. Ze hoeft er niet meer zo veel en dat vindt ze eigenlijk wel best.