Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Blog: Fijn, die weerstand van de cliënt

Je hebt weleens van die momenten dat je even niet weet wat je overkomt of je even ver in gedachten bent. Zo’n moment dat iemand tegen je praat, maar het niet doordringt en je later opeens beseft dat het tegen jou was en je dan zegt: ‘Sorry, wat zei je?’
Patty van Amsterdam is blogger bij Zorg+Welzijn

De vorige keer schreef Patty over het dilemma van structuur >>

Maar stel nou dat je dat opeens hebt voor lange tijd. Dat de wereld om je heen niet doordringt en je helemaal in je zelf zit. Je bent er wel, fysiek, en je loopt wel omdat het automatisme is, maar tot andere handelingen kom je nauwelijks. Deze beschrijving is één van de meest bijzondere dingen die ik ooit in de psychiatrie gezien heb. Ze noemen het katatonie.

Verwarde toestand

De eerste keer dat ik hiermee in aanraking kwam, zag ik een jonge man, meegenomen door de politie in ‘verwarde toestand’. Met hem was geen contact te krijgen. Verzonken in eigen gedachten. Starend alsof niks binnendrong. Grote ogen en onder het angstzweet. Als een automatische robot liep hij mee naar zijn kamer. Ik wilde me zoals altijd voorstellen en deed dit ook, maar kreeg geen reactie. Toch bleef ik praten: ik kan niet in zijn hoofd kijken dus misschien vangt hij toch wel iets op. Ondanks zijn voorkomen had ik namelijk wel het idee dat hij bij bewust zijn was. De jongen bleef de rest van de dag verstijfd rechtovereind in bed zitten. Eten lukte niet, drinken lukte niet. Zelfs als ik het glas tussen zijn lippen zette, kwam er geen beweging in.

Weerstand

Nadat de psychiater geweest was en medicatie voorschreef kwam er de volgende dag wat beweging in hem. Hij keek me tenminste aan als ik praatte. Als ik hem voorstelde om iets te doen, al was het maar naar de wc lopen, zei hij ‘nee’. Ik was al lang bij dat ik überhaupt doordrong. Voor het eerst was ik blij met de weerstand van een cliënt.

Vorig artikelBlog: Tijd te kort
Volgend artikelBlog: In gevecht met Alzheimer
Patty van Amsterdam (1989) is sinds 2013 afgestudeerd Sociaal Pedagogisch Hulpverlener en ggz agoog. Zij begon met werken in de verstandelijk beperkten zorg, liep stage in de kinder- en jeugdpsychiatrie en is daarna gaan werken in de ggz als (woon)begeleider. Binnen de ggz heeft zij een hele diverse ervaring, van adolescenten met een eerste psychose tot ouderen in de langdurige zorg. Zij heeft zowel ambulant als klinisch in de ggz gewerkt. Op dit moment is Patty werkzaam als coördinerend begeleider in de gehandicaptenzorg. Daarnaast is ze als trainingsacteur verbonden aan de Hogeschool Leiden.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.