Laatste blogs

Doortje en Jan slapen altijd in hun blootje. Ik denk dat dat vrij ongebruikelijk is voor oude mensen. Zeker wanneer die oude mensen afhankelijk zijn van zorg. Ze zijn dan gehuld in pyjama met of zonder bedsokken, ook in de zomer. Doortje en Jan niet. Zij slapen naakt en ik weet dat.

In het sociaal domein worden digitaal cliënt-gegevens in online dossiers vastgelegd. Het gaat om gegevens van de meest kwetsbaren in de samenleving. Er is echter een schrijnend verschil te zien in vergelijking met medische gegevensverwerking. Met sociaal gezien onwenselijke gevolgen.

‘Ze’ kunnen er eigenlijk weinig aan doen dat ze problemen hebben. In één zin derode lijn van veel recente bijeenkomsten over het sociaal domein. Een andere rode lijn in één zin: ‘we’ sluiten niet goed bij ‘hen’ en hun problemen aan.

Mijn zus is al haar hele leven Ajax-fan. Dat komt door mijn vader. Ook hij was liefhebber van Ajax. Het begon in de glorietijd van Johan Cruyff, Ruud Gullit en Marco van Basten. Mijn zus kent deze, en al die andere namen, nog uit haar hoofd. Zondag zaten zij en mijn vader steevast voor de buis en als Ajax won waren ze blij. Gedeelde vreugde.

In de wijk waar ik woon is besloten om de glasbak en de plasticbak te verplaatsen. Omwonenden hadden bij de gemeente geklaagd dat het veel troep gaf. Dat was ook zo. Ze wilden de bakken op een andere plaats.

We hebben in het sociaal domein roerige weken achter de rug. In een advertentie in het Algemeen Dagblad waarschuwde de VNG het Kabinet ‘voor de laatste maal’. Extra geld naar gemeenten of de jeugdzorg terug naar het Rijk. De reactie van het Kabinet kwam snel: ruim 300 miljoen euro extra.

Dat GGZ-Eindhoven voldeed aan de protocollen, voorkwam niet dat de patiënte overleed. Niet zo vreemd, want minimale vereisten zijn iets anders dan maximale inspanningen. Ik vermoed dat de praktijk pas echt verbetert als iemand van vlees en bloed regelmatig de vinger aan de pols houdt hoe het écht gaat op de werkvloer.

Er zijn maar weinig dagen dat mijn werk precies zo loopt als ik had gepland. En zo hoort het ook. In het Inloophuis gaat het niet om mijn agenda maar om die van onze bezoekers. En zou dat niet in het hele sociaal domein zo horen te zijn?

Soms kom ik in een huis waar het zo vies is, dat ik mijn jas en andere niet per se noodzakelijke attributen achter laat in de auto. In de zomer kan ik de kattenpoep op het pad slalommend ontwijken. In de winter, in het donker, moet het op de gok.