Home 2025
Laatste blogs
Blog – Elke dag een ander gezicht: zo raakt personeelstekort onze cliënten
In de gehandicaptenzorg draait alles om vertrouwen, structuur en nabijheid. Maar wat als juist dát onder druk staat door een aanhoudend personeelstekort? Vier studenten delen hun persoonlijke ervaringen met het werken in een wereld waarin wisselende gezichten eerder regel dan uitzondering zijn. Hun verhalen laten niet alleen zien hoe intensief het werk is, maar vooral ook hoeveel verschil een vaste begeleider kan maken. Van agressie tot humor, van schuldgevoel tot betekenis: dit is de impact van zorg met of zonder vast gezicht.
Column: Het kind staat helemaal niet centraal!
In een ideale wereld zouden overheden en zorg- en welzijnsinstellingen kinderen en jongeren boven alles stellen. Elk beleidsbesluit, elk programma, en elke keuze zou gericht moeten zijn op hun welzijn en ontwikkeling. Helaas is de werkelijkheid anders. Hoewel we vaak horen dat het kind centraal staat, blijft de praktijk hierbij achter, ziet William Miero, coach en adviseur in het jongerenwerk. Hij legt bloot waarom het huidige systeem tekortschiet en roept op tot een radicale verandering.
Column: 7 is voldoende
Na zeven jaar schrijven voor Zorg+Welzijn is dit nu toch echt de laatste column van Jacqueline Schilling. Ze neemt afscheid en hoopt dat ze met haar "kleine bijdrage veel mensen op één of andere manier heeft mogen voeden".
Column: Hoe dichtbij mag je komen?
In het sociaal domein klinkt vaak het geluid dat digitaal begeleiden afstandelijk is. Het argument dat essentiële omgevingsinformatie en non-verbale signalen verloren gaan, weegt zwaar in deze discussie. Hoewel dit zeker waar is, brengt digitaal begeleiden ook nieuwe mogelijkheden met zich mee, zegt Jacqueline Schilling in deze column.
Column: Jongerenwerkorganisaties moeten keuzes maken
Sociaal professional William Miero maakt zich zorgen over de hedendaagse wereld van het jongerenwerk. In deze column wil hij graag enkele van deze kwesties aan het licht brengen.
Reflecties van een Reclasseringswerker 7: Frits wil niet dat zijn zoon zo wordt als hij
Frits heeft net 1,5 jaar in de cel gezeten. Nu heeft hij zijn vrijheid terug, maar zelf vindt ie dat hij misschien beter in de gevangenis had kunnen blijven. Reclasseringswerker Herman komt bij hem langs en probeert Frits moed in te praten.
Reflecties van een Reclasseringswerker 6: Ik ontwijk krampachtig het decolleté van Samantha
De vriend van de rondborstige, blonde en schaars geklede Samantha komt binnenkort uit de cel. Daarom moet Herman haar huis checken in het kader van het begeleidingsprogramma. Maar de slaapvertrekken controleren met haar alleen, durft hij niet. Gelukkig komt er een soort van 'redder in nood'.
Reflecties van een Reclasseringswerker 5: Leendert en zijn autobedrijf in de Willibrordstraat
Als Leendert met schulden thuis komt te zitten, stromen de overlastmeldingen binnen. Nachtelijke herrie, schreeuwen, intimideren, dreigen. Reclasseringswerker Herman stimuleert Leendert om te gaan werken. Dat pakt iets anders uit dan gehoopt.
Reflecties van een Reclasseringswerker 4: ‘Waar ben jij nou helemaal mee bezig, kwakbol!’, riep zijn vader
Als Herman zijn client Jos versneld uit de gevangenis wil krijgen, krijgt hij een telefoontje van de vader die helemaal niet zo blij is met een hulpverlener die zijn zoon wil ondersteunen.
Column: ‘Ik ben eenzaam’, was de openingszin van de jonge vrouw
Jacqueline Schilling is digitaal hulpverlener. In haar columns deelt ze haar zoektocht naar de meerwaarde van digitaal begeleiden. Dit keer is haar cliënt een jonge vrouw die zegt dat ze eenzaam is. Hoe kun je zo iemand goed digitaal begeleiden?
