Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Buurman en Buurman geven tips

Mijn kinderen zijn gek op Buurman en Buurman. Met regelmaat kijken ze naar deze twee onhandige maar zeer vindingrijke klussers. Met het aanwezige gereedschap klaren Pat en Mat (want zo heten deze mannen) klussen die zich op dat moment voordoen; een kapot dak, een schilderijtje dat opgehangen moet worden of een muurtje dat een nieuw behangetje nodig heeft. Pat en Mat doen dat op de volgende manier:
Buurman en Buurman geven tips
  • Met elkaar bekijken ze wat er aan de hand is
  • Ze brainstormen over mogelijke oplossingen
  • Ze inventariseren welk gereedschap ze tot hun beschikking hebben
  • Ze kijken hoe zij het maximale uit hun eigen en elkaars mogelijkheden kunnen halen (als ik nou op jouw schouders mag staan dan kan ik bij die dakpan en dan…)
  • Ze proberen het één en ander uit (experimenteren)
  • Zijn niet voor één gat te vangen, ze geven niet op, zetten door
  • Uiteindelijk bezegelen ze het proces met een high five omdat ze tevreden zijn met het resultaat “A je to” (Tjechisch voor “En dat is het”)

Wat kunnen we leren van Buurman en Buurman? Je zou kunnen zeggen dat zij een constructieve samenwerking hebben:

In elke situatie gaan zij op zoek naar dat, wat gezien hun mogelijkheden en de beschikbare middelen, het beste aansluit en werkt. Lang niet altijd gaat samenwerking of samenleven tussen mensen vanzelf of is deze constructief. Integendeel. Is het niet zo dat juist sociaal werkers in beeld komen als mensen er met elkaar niet meer uitkomen en er destructieve praktijken ontstaan? Denk bijvoorbeeld aan situaties waar kinderen uit huis geplaatst worden, waar buren elkaar aanvliegen omdat ze overlast ervaren, waar er sprake is van vechtscheidingen, waar mensen niet mee mogen of kunnen doen omdat ze een beperking hebben (op school, werk of bij een vrijetijdsbesteding)? Is de opdracht van het sociaal werk niet om destructieve praktijken weer tot constructieve praktijken om te vormen?

 

Consulenten van MEE Gelderse Poort hebben een uitgangspunt geformuleerd ten aanzien van het activeren van het sociaal netwerk dat overeenkomt met de werkwijze van Buurman en Buurman. Namelijk:

“Het ondersteunen en stimuleren van betrokken partijen om met elkaar (weer) op zoek te gaan naar dat wat, gezien mogelijkheden en beschikbare middelen, het beste aansluit en werkt”

Dit is wat anders dan het uitgangspunt ‘wie ken je, wat kunnen die voor je doen?’, wat je tegenwoordig vaak hoort. Het willen inzetten van het sociaal netwerk om klussen te verdelen stuit op weerstand. En terecht. Samenwerking gaat niet over voor een ander bepalen wat die zou moeten doen. Zo gaat dat bij Buurman en Buurman niet en zo gaat dat in de echte wereld ook niet.

Een paar tips voor het activeren van het sociaal netwerk:

–     Ondersteun en faciliteer het samenspel tussen betrokken partijen

–     Besef dat het resultaat iets is dat gaandeweg ontstaat en dus niet vooraf bepaald kan worden

–     Weet dat het gezamenlijk komen tot oplossingen op termijn duurzame (want gedragen) oplossingen oplevert

–     Wees vindingrijk en zet door

–     Bezegel het proces met “A je to”

Vorig artikelVuurwerk met burgerkracht
Volgend artikelHelpen of pesten
Elsbeth Kamphuis is docent sociale studies bij Avans Hogeschool. Ze behaalde in 2013 haar master Social Work. Vanuit deze opleiding heeft zij onderzoek verricht naar wat sociaal werkers doen dat maakt dat het sociaal netwerk van mensen in kwetsbare situaties wordt geactiveerd.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.