Bij herstructurering van een gebied is deze methode bijvoorbeeld zeer geschikt (Hans Kars). Ik heb meerdere methoden voor burgerparticipatie in herstructureringsgebieden (sociaal, fysiek, economisch) voorbij zien komen, maar ik constateer dat branding de eerste methode is waarover zowel professionals als bewoners zeer tevreden zijn.

Een onderdeel in de methode doet mij denken aan een psychologisch experiment. Iemand vertelt aan een ander dat hij een hond heeft gekocht. De ander maakt een voorstelling van een hond en steeds als er meer wordt verteld over de hond wordt het beeld bijgesteld. Toch blijft aan het einde van de informatie een onjuist beeld over.

Mondelinge informatie blijkt niet voldoende voor het krijgen een juiste voorstelling van zaken. Culturele verschillen zijn belangrijke factoren in de overdracht van informatie. Uit gesprekken blijkt dat branding, zoals uitgevoerd in Twente, ideeën van bewoners serieus neemt en beeldend maakt. Andere methoden zetten vooral in op het verwoorden van ideeën, waarna professionals deze gaan vertalen in producten.

Nu vertellen bewoners hun ideeën en worden deze door een sneltekenaar omgezet in een afbeelding. Die afbeelding wordt net zo vaak bijgesteld tot het in overeenstemming is met het idee van de verteller. De afbeeldingen van de bewoners worden in branding uiteindelijk omgezet in producten die een plaats krijgen in de openbare ruimte (speelplekken, wandelroutes, accomodaties, kunstobjecten, ontmoetinsplekken voor verhalen). Binnen het totale plan van herstructurering krijgen bewoners kavels toegewezen waarop hun ideeën gerealiseerd kunnen worden. Geen teleurstelling achteraf dus.

Maar het meest bijzondere is naar mijn mening dat die kavels ook de plekken in het gebied zijn waar de meerderheid van de bewoners een sterke affiniteit mee heeft. Het zijn kavels met een geschiedenis, een functie, kavels die onderdeel zijn van de culturele overdracht tussen generaties in een gebied. De verschillende kavels zijn een brand. Branding benoemt en versterkt de identiteit van een gebied door de centrale plaats van het microniveau, de leefwereld van bewoners.

Jillis Kors, (Groningen, 1974) heeft na de opleidingen Cultureel Maatschappelijke Vorming en Sociologie in diverse steden in Nederland opbouwwerk en burgerparticipatie projecten ontwikkeld en uitgevoerd. Sinds oktober 2008 is hij opbouwwerker in Zwolle.