Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Veiligheid

Op deze plaats ontkom ik er bijna niet aan om me niet uit te spreken over B. de verstandelijk gehandicapte jongeman, die naar zeggen, al 3 jaar vastgeketend in zijn kamer verblijft. Bijna heel Nederland heeft er immers een mening over. Daarom ga ik dus er juist niet over schrijven.
Veiligheid

Lees hier meer blogs van Monique Kempff >>

Het is namelijk erg makkelijk om niet gehinderd door enige kennis van de situatie een mening te hebben over het wel of niet juist vinden van deze manier van behandelen. Wat in het verlengde van deze casus wel opviel – en waar NU’91 zich al jaren lang over uit spreekt – zijn de omstandigheden waaronder gezondheidszorgers moeten werken. En of deze omstandigheden als veilig of onveilig worden ervaren.

Wij kennen allemaal de voorbeelden van ambulanceverpleegkundigen die bedreigd (of soms erger) worden. En voorbeelden uit de geestelijke gezondheidszorg zijn er te over. Het standpunt om bij geweldssituaties altijd aangifte te doen, zal dan ook niet vreemd overkomen in deze branches.

Helaas komt geweld in de huiselijke kring nog het meest voor, waardoor het ons interessant lijkt te inventariseren of dit ook voor werken in de thuiszorg geldt. Onze vooronderstelling dat thuiszorgmedewerkers die in de grote stad werken zich onveiliger voelen dan hun collega’s werkend op het platteland zijn we aan het toetsen.

Blijft natuurlijk staan dat je in alle branches en situaties een veilige werkplek moet hebben. Wanneer het gaat om technische bescherming tegen straling, vergiftiging, vuil, fysieke last enz. regelen werkgevers meestal van alles om de veiligheid van hun medewerkers te garanderen. Als het gaat om onvoorspelbare vormen van onveiligheid zoals gedrag van cliënten waarmee je werkt, over een donkere landweg fietsen of in drukke steden op de ambulance werken, laten de maatregelen voor het zorgen voor een veilige werkplek te wensen over.

Als ik aan gezondheidszorgers vraag wat er moet gebeuren in dergelijke situaties blijken de oplossingen eenvoudig. ‘Met meer collega’s die goed geschoold zijn, komen we een heel eind’. En laat dat nu ook het standpunt van NU’91 zijn in de situatie van B.

Monique Kempff (1961) is sinds juli 2007 voorzitter van NU’91. Kempff deed een opleiding tot psychiatrisch verpleegkundige in Psychiatrische Ziekenhuis Schakenbosch te Leidschendam. Daarna volgden veel inhoudelijke en managementopleidingen. Van het primaire proces tot aan de directietafel, zowel in de GGZ, ziekenhuizen en VVT. Kempff heeft ook internationaal ervaring opgedaan in de gezondheidszorg.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.