Ze is dertig weken zwanger, de 20-jarige Sylvie, maar de roze wolk is ver weg. Hoewel ze is gestopt met haar opleiding, heeft ze de studiefinanciering laten doorlopen. Dat geld moet worden terugbetaald. En dat is een probleem, want ze heeft geen werk. Ook haar vriend heeft geen vaste baan. Daarnaast wonen ze veel te krap. Sylvie heeft al een zoontje van anderhalf. Er is constant geldgebrek. Hoe moet dat als er straks nóg een kindje is om voor te zorgen?

Verloskundige Mieke Piscaer van Puur Vroedvrouwen schetst de situatie van de jonge vrouw die ze een dag eerder in haar praktijk zag. ‘Zo iemand heeft vooral structuur nodig, ook financieel.’ Sylvie zou een uitstekende kandidaat zijn voor het project ‘Gezondheid en financiën in de zwangerschap’ van Stichting Thuiszorg Midden-Gelderland (STMG). Een project waarbij verloskundigen signaleren en ketenzorg in gang zetten. Een speciale rol is weggelegd voor de jeugdgezondheidszorg en het gemeentelijke Budget Advies Centrum (BAC).

‘Soms heb ik zorgen over de financiële situatie waarin een baby zal worden geboren. Ouders met geldproblemen kunnen elementaire zaken niet aanschaffen’, vertelt Piscaer. ‘Denk aan voeding, kleertjes, een bedje, voldoende luiers, enzovoorts. Als elementaire spullen ontbreken, geeft dat risico’s voor de gezondheid voor het kindje. Verder zien we dat geldgebrek problemen oplevert met verzekeringen en eigen bijdragen voor een poliklinische bevalling en kraamzorg.’ In zo’n situatie kan de verloskundige een prenataal huisbezoek voorstellen. ‘Altijd met een positieve insteek: “we kunnen iets voor jou en je baby doen.” Omdat ouders het beste voor hun kindje willen, zijn ze meestal gemotiveerd. Gaan ze akkoord, dan regel ik de aanvraag.’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 3, maart 2011.