Het is 2001, de wijk Heseveld in Nijmegen kampt met overlast. Rumoerige hangplekken, winkeliers klagen over diefstal, ruiten van bushaltes sneuvelen, de politie moet meerdere malen ingrijpen. De situatie escaleert. Saïd Achouitar, een 20-jarige jongeman, ziet dit met lede ogen aan. Zijn idee: jochies nog vóórdat ze op straat overlast veroorzaken zinvolle tijdsbesteding bieden, en ze tegelijkertijd aanspreken op hun gedrag. Zo wil hij voorkomen dat ze afglijden en op het verkeerde pad terechtkomen.
Achouitar start met een project waarbij jongeren wekelijks kunnen zaalvoetballen. Hij spreekt de jongens individueel aan, bespreekt hun gedrag, bekijkt hun schoolresultaten, heeft het met ze over de situatie thuis, de problemen en hoe daarmee om te gaan. Achouitar luistert aandachtig en moedigt ze aan. Tegelijkertijd zijn de regels die hij stelt glashelder: wie zich niet naar behoren gedraagt of wie op school beneden zijn niveau presteert, krijgt de wind van voren. Strenge discipline en een harde aanpak: dat is waar de jongens behoefte aan hebben, meent Achouitar.
Wordt er na meerdere waarschuwingen nog niet geluisterd, dan wacht schorsing en mogen ze niet meer meedoen aan het zaalvoetbal. Acht jaar later voetballen in vijf wijken van Nijmegen meerdere teams met leden van 9 tot 16 jaar, vertelt een trotse Achouitar. En afgelopen seizoen startte ook het allereerste meisjesteam voor 14- tot 24-jarigen. ‘Slechte schoolresultaten kom je bij deze groep niet tegen’, zegt Achouitar. ‘De meisjes doen mee om het bewegen, gezond bezig te zijn.’
In zijn eentje raakte hij na enkele jaren het overzicht kwijt. Onder de naam Futsal Chabbab richtte Achouitar vervolgens zijn eigen bedrijf op. Futsal is de internationale benaming voor ‘zaalvoetbal’ en Chabbab staat voor ‘jeugd’. In 2007 kwam de coördinatie in handen van de Stichting ter Bevordering van Futsal Chabbab.
Lees verder in het dubbele Zorg + Welzijn zomermagazine nummer 7/8, juli/augustus 2009
Bron: Foto: Michel Zoeter
