‘Het belangrijkste is dat er meer begrip is van de samenleving voor de patiënten, maar ook voor de betrokkenen. Zodat we gevrijwaard worden van goedbedoelde adviezen als: “Je zou eens meer moeten doen”. Bob de Ruiter is partner van een manisch depressieve vrouw. ‘Het zou goed zijn als de samenleving meer besef heeft van wat psychische problemen precies inhouden. En niet te snel oordelen, zodat we er beter mee om kunnen gaan.’
Belastend
In Nederland hebben bijna 70.000 mensen een eetstoornis. Zo’n 160.000 mensen hebben een vorm van autisme. Ieder jaar krijgen bijna 1700 mensen voor het eerst een psychose en bijna 135.000 mensen zijn manisch-depressief. Leven met iemand met psychische problemen kan zeer belastend zijn en zelfs voor extra problemen zorgen. Het Fonds Psychische Gezondheid wil met een nieuwe campagne mensen daarvan bewust maken.
Doorgestreept
Bob de Ruiter, 54 jaar, leeft samen met een manisch depressieve partner. Toen zijn vrouw enkele jaren geleden in de verslavingskliniek terecht kwam, wilde zij van hem scheiden. Ze was in een manische periode en verliefd op een patiënt, maar daar werd door de hulpverlening geen rekening mee gehouden. De Ruiter: ‘Ik ben doorgestreept als aanspreekpunt voor mijn vrouw. Ik kwam in een zeer geïsoleerde positie terecht. Mensen in mijn omgeving hadden geen begrip voor mijn strijd om mijn relatie te redden.’
Goedbedoeld
Het probleem is volgens De Ruiter dat mensen geen begrip hebben voor de situatie waarin je zit als betrokkene. ‘Mensen met een depressie en hun naasten hebben niets aan goedbedoelde adviezen als: “ ga lekker wandelen” of “kijk eens hoe heerlijk de zon buiten schijnt” . Psychische ziektes zijn heel bedrieglijk. Ze hebben wel degelijk ook vergaande fysieke effecten, maar die zie je niet aan de buitenkant.’
Hulpverlening
Toen zijn vrouw in de kliniek terecht kwam, is ook door de hulpverlening niet adequaat gehandeld, vindt De Ruiter. Hij schreef, toen het stof was neergedaald, een boek over deze periode: “M’n vrouw kwijt”. ‘De directie van de kliniek heeft het boek als uitgangspunt genomen om met het personeel te bespreken hoe het contact met familie en partners verbeterd kan worden’. Zelf heeft hij nooit hulp aangeboden gekregen. Zou dat nuttig zijn geweest? ‘Ja, dat zeker,’ aldus De Ruiter.
Link: Bob de Ruiter, M’n vrouw kwijt , 2009
Meer nieuws in uw inbox? Klik hier voor de gratis Zorg + Welzijn Nieuwsbrief. Voor meer achtergronden en opinies, neem hier een abonnement op Zorg + Welzijn Magazine.
