Artikel bewaren

Je hebt een account nodig om artikelen in je profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Hulpverleners zouden meer moeten uitgaan van zelfredzaamheid’

Nicolette Mak had noch ervaring in zakendoen, noch een relevante opleiding toen ze Valid Express opzette. Het koeriersbedrijf voor mensen ‘met een lastig lichaam’ werd een succes. Enthousiast startte ze daarop de vacaturebank Valid People. Dit werd echter een teleurstelling. ‘De fase van: werkgevers zitten niet op deze mensen te wachten, zijn we wel voorbij. Nu is de doelgroep aan zet.’
'Hulpverleners zouden meer moeten uitgaan van zelfredzaamheid'

Na vele jaren in het bedrijfsleven klinkt Nicolette Mak aan de telefoon nog steeds niet als een klassieke zakenvrouw. In rap Amsterdams en met af en toe een giechel in haar stem beantwoordt ze de vragen. ‘Ik begon mijn carrière in een koffieshop’, vertelt ze. ‘Ik heb tien jaar achter de bar gestaan waardoor ik heel makkelijk praat. Dat is me later van pas gekomen. Zeker toen ik aan acquisitie en werving moest gaan doen.’

Mak heeft (alleen) een Mavo-diploma. Voordat ze haar bedrijven startte, woonde ze, onder andere, een tijdje in de hippiecommune Kristiana in Kopenhagen. Toen ze later in Nederland een baan had als freelance koerier, realiseerde ze zich dat haar broer dat werk ook zou kunnen doen.
Hij zat al tien jaar in de WAO vanwege een spierziekte. Mak stapte naar Het Gak en vroeg de medewerkers een auto voor haar broer te regelen. De deal was dat de instantie dan zijn uitkering mocht houden. Mak stelde dat zij ervoor zou zorgen dat hij opdrachten kreeg en de auto binnen een jaar terugverdiend zou zijn. Het voorstel werd afgewezen: de regels leenden zich daar niet voor.

Uit frustratie besloot Mak om zelf een koeriersbedrijf op te zetten voor ‘mensen met een lastig lichaam’. In 1997 realiseerde ze Valid Express met (financiële) medewerking van Stichting Doen. Het bedrijf werd een succes, binnen een paar jaar had ze vier vestigingen. Alhoewel dat aantal nu, vanwege de crisis, is teruggebracht naar drie. Had ze geen broer met beperkingen gehad, dan was de opzet van een maatschappelijk verantwoorde onderneming er waarschijnlijk nooit van gekomen, erkent Mak. ‘Ik was daar niet zo mee bezig. Maar nu ik deze ervaring heb, zou ik nooit meer iets anders willen doen. Je wordt er als mens veel rijker van als je iets voor een ander of voor de maatschappij doet.’

Lees verder in Zorg + Welzijn Magazine nr 5, mei 2012.

Geef je reactie

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn. Heb je nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.